Bir bilge edasıyla başlıyor söze yazar. Kendi küçük adam tasvirini yapıyor kitapta. Öğüt veren cümlelerin altındaki kızgınlığını da hissediyorsunuz. Bu esnada iç dünyanızda bir yolculuğa çıkıyor, kendinizi sorgulama fırsatı buluyorsunuz.. Wilhelm Reich'ın küçük adamlarından mıyız ya da kaçımız bundan kaçıyoruz? Küçük adamlarla çevrili bir dünyanız mı var ya da bu düzenden soyutlanmayı başarmış mısınız?
