Bu küçük kitap, Rusya ve Osmanlı'da görev yapan elçiliklerin belgeleriyle Ermenilerin savaş öncesi ve savaş sırasında Türklere yaptığı saldırıları ve İttihatçıların yaptığı sürgünü anlatıyor. Dikkat çeken noktalar şunlar: 1) Kimi kitapta 19.yy Ermeni nüfusu hakkında bilgiler olmasına karşın bu kitapta 16.yy'dan sonra etnik kökene göre nüfus kaydı olmadığı gerekçesiyle 16.yy nüfusu verilmiş. (Yüz yılda ikiye katlanma hesabına göre 19.yy'da Ermeni nüfusunun beş yüz bin olması gerekiyor. Ki kitabın sürüldüğünü belgelediği Ermeni sayısı 400 küsur bin.) 2) Pek çok kaynak sürgünden geri dönenlere değinmez. Bu kitap değiniyor, bu önemli, ancak bu durumun belgelenmesini biraz zayıf buldum. Bu kitaptan sonra, üstelik Ermenilerin kendi yazdıkları kimi kitaplar geri dönme konusunu açıkça itiraf ediyor. Beni Yıkamadan Gömün ve Hoşana'nın Son Sözü kitaplarını bunlara örnek verebilirim. 3) Güncel politik bakış açısından asıl sorulması gereken soru olan "sürgün veya soykırım olduysa ne yapacağız?" sorusunu sormuyor. Kitap Türkiye aleyhine yapılan haksız propagandalara karşı resmi görüşü savunuyor. Madem güncel politika açısından ele alıyor, o halde yazar bu soruya da yanıt vermeyi denemeliydi. Çünkü tartışmalar dönüp dolaşıp Türk ulusunu cezalandırmaya geliyor. Mesela Taner Akçam'ın bütün yayınları Türk ulusunun cezalandırılması tezinin yolunu yapar, zeminini hazırlar. "Ermenileri kestiler" deyip bırakmaz. O halde "kesmedik" diyecek olanın "kestiysek bunun bedelini nasıl öderiz/ödemeyiz"in hesabını yapması ve okuyucuda bu bilinci oluşturması gerekir. Yine de içindeki belgelerle bu kitap arşivimde sabit yerini almıştır.

Ermeni TehciriYusuf Halaçoğlu · Babıali Kültür Yayıncılığı · 2007375 okunma

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gerçeğin Kitabı