Gogol okumaya fırsatım pek olmamıştı. Kaçırdığım iyi şeylerden biri olmuş. İlk başlarda kitapla iletişim kurmakta pek zorlandım. Fakat sonra elimden bırakamadım. Bunda benim 18.-19.yy Avrupa insanına duyduğum ilginin de etkisi olabilir. O dönem insanlarını ve yaşayışlarını gözümde canlandırmaktan inanılmaz keyif alıyorum. Gogol (ve bu kitap) bu konuda çok başarılıydı. Siz de o dönem dünyasını seviyorsanız keyifle okuyabilirsiniz. Genç yaşta vefat eden komşu kızının tüm kitapları bana verilmişti. Ve hayatımın dönüm noktası oldu bu olay. Orta okul sonlarındaydım ve bu miras etkisi ile okumaya merak saldım. Varlıklı bir aileydi ve kitapların çoğunluğu eşsiz, klasik Rus edebiyatı idi. Bir insanın ilk okuma deneyimi Rus edebiyatı olunca çıta da çok yüksek oluyor haliyle. O yüzden sonraki okumalarımda hep bu çıta kıstas oldu ve pek çok kitap bu yüzden benim nazarımda sınıfta kaldı. Özellikle yerli yazarların gerekli gereksiz betimlemeleri beni öldürdüğünden yerli yazar okurken aşırı seçici davranmak zorunda kalıyorum. Betimlemenin nasıl olması gerektiği konusunda Gogol çok başarılıydı. İki küçük örnek; "Karşı kıyıda bir ateş yanıyormuş; her an sönecek gibi oluyor, sonra Kazak pençesinde Leh asilzadesi misali titreyen suda yansıyormuş." "...Toprağı bol olsun, dedemin iştahı yerindeydi; bu yüzden de konuşmayı bir kenara bırakıp içinde doğranmış yağ bulunan çanağıyla domuz jambonu önüne çekmiş ve köylünün saman kaldırdığı yabadan biraz küçük olan çatalı almış, çatalla okkalı..." Hikayelere gelince, bolca naif hikaye ile karşılaşacaksınız. Başka bir milletin gözünden dünya görüşü (Rus-Türk ve Leh düşmanlara bakış açıları), ortodoks inanca sağlam bağlılıkları, açıklayamadıkları pek çok olayı şeytanın parmağı oluşu ile açıklayabildikleri hoş halk hikayeleri bunlar. Ben sevdim. Öneririm. Kitapla kalın.

Dikanka Yakınlarında Bir Köyde AkşamlarNikolay Gogol · Everest Yayınları · 2013710 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

FİLİZ ERDEM