Magda Szabo okuduğum bu ikinci kitabında da beni büyüledi. Yazar bu defa karşımıza çıkardığı Emerenc karakteriyle okuyucuyu müthiş bir duygu ve düşünceler seline sürüklüyor. Yine Budapeşte'deyiz ve yine bir sokağın insanları . Ve bu sokaktaki insanlardan en önemlisi de Emerenc adlı yaşlı bir kadın. Her şey, bu sokaktaki bir evde eşiyle birlikte yaşayan yazar bir kadının ev hizmetini görmek için Emerenc isimli bir kadını işe almasıyla başlar. Dile kolay yirmi yıldan fazla süren bir beraberlik ve bu beraberlik sırasında yaşanan olaylar ve gelinen son nokta. İşveren işçi ilişkisiyle başlayan bu beraberliğin yıllar içinde nasıl bir hale geldiğini Szabo'nun o, basit, sade ve tamamen içten gelen samimi anlatımıyla büyük bir merak ve duygusallık içinde okuyoruz. Kitabın esas baş karakteri olan Emerenc'ten biraz bahsetmek gerekirse ; Emerenc, iki dünya savaşı atlatmış, her ikisinde de büyük darbeler almış ama bunları kimsenin bilmediği, kendi hayatına girilmesine asla müsaade etmeyen, yaşına rağmen işini düzenli olarak yapan, özellikle bahis konusu yazarla olan işinde kendi şartlarını belirleyip ona göre davranan, etrafına elinden geldiği kadar yardım eden, hayvanlarla müthiş bir iletişim yeteneği olan , geçmişinde yaşadığı bir çok olayın izlerini sadece kendi içinde taşımasını bilen, ilkeli, sert ve güçlü bir psikolojik yapıya sahip ve çok gizemli bir yaşlı kadın olarak karşımıza çıkıyor. Bütün bu özellikler yaşlı kadının başlarda yazar üzerinde çok farklı ve kötü düşünceler oluşturmasına rağmen , kapı aralandıkça ve Emerenc'in gerçek dünyası ortaya çıktıkça tabiiki bütün gizemler bir bir çözülüyor. Ve müthiş denecek derecede dramatik bir yaşam hikayesi okuyucuyu içine alıyor. Ve yine tabiiki herşeyin ne kadar farklı olduğu görülüyor. Kapı neresidir acaba ? Bu soruyu kitabı okurken sık sık kendimize soruyoruz. Kapı, acaba Emerenc'in iç dünyası mı, geçmişi mi, yoksa kimsenin girmesine izin vermediği, evinin kapı eşiğindeki holden içerisi mi veya evinde yıllardır kilitli kalan bir odanın kapısı mı ? veya Emerenc'in kendi hayatına başkalarının karışmasına izin verebildiği yer olan sınır mı ? Peki acaba bizim kapımız var mı ? Varsa biz bu kapıya ne derece önem veriyoruz ve onu koruyabiliyoruz ? Onu korumamız gerek mi ? Tamamen farklı bir soru daha ; Bu kapılar ne zaman kırılmalı veya ne zamana kadar bu kapının dışında kalınmalı ? Ne zaman içeriye zorla da olsa, zorbalıkla da olsa girilmeli ? veya ne olursa olsun hiç girilmemeli mi ? İşte, yazar bir kitap yazıyor. Adına bir isim koyuyor. Çok sade ve basit cümlelerle olaylar anlatıyor. Ve insanları öyle düşünceler içerisine sevkediyor ve onlara öyle mesajlar veriyor ki . Ne diyebiliriz. Usta bir yazar olmak böyle bir şey olsa gerek. O kadar çok şey var ki kitap hakkında yazacak. Diğer karakterlere hiç girmek istemiyorum ama karakter isimleri üzerindeki çok beğendiğim ve beni her okuduğumda gülümseten bir ismi burada yazmak istiyorum. Bu da, ''kardeşim Jozsi'nin oğlu'' ismidir. Evet kitap boyunca karakterden bu isimle bahsediliyor. Bu durum bile yazarın her şeyi ne kadar doğal bir şekilde yazdığının bir göstergesi değil mi ? Sözü daha fazla uzatmadan, kitap hakkında son cümle olarak, okumak gerek demiyorum, üzerine vurgulayarak mutlaka okumak gerek diyorum. Ve hatta mutlaka okuyun diyorum.

KapıMagda Szabo · Yapı Kredi Yayınları · 20211,224 okunma

··

171 görüntüleme

Liliyar

@Krizantem_ ·

30 Haziran 2019 19:55

Emerenc çok sevdiğim bir karakter,ne kadar sevilesi o ayrı konu ama. :) Kesinlikle on puanı hak ediyor. Umarım incelemenizle daha çok kişi okumaya karar verir. Kaleminize sağlık. :))

fisun

@fisun71 ·

30 Haziran 2019 22:13

Szabo kitapları mutlaka okunmalı...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.