Bazı kitaplar daha ilk sayfasından yakalar sizi ve bir daha bırakmaz. Kendinizden bir şeyler bulduysanız içinde, tanıdık acılara yahut sevinçlere şahit olduysanız bir anda kitabın içinde buluverirsiniz kendinizi. Ucunda Ölüm Var... Eğer küçük yaşta tanıştıysanız ölümle, sevdiklerinizi kaybetmenin acısını tattıysanız bir kere daha ilk sayfadan itibaren boğazınızdaki bir yumruyla okumaya başlıyorsunuz kitabı. Ağıtçı Kadın'ın peşi sıra takılıp şehir şehir geziyor, hem onun hikayesine hem de ölülerin hikayelerine tanıklık ediyorsunuz. Ben kitap boyunca Ağıtçı Kadın'ın yol arkadaşı oldum. O, aslanağızlı asasını yerlere vura vura gezerken ben sessizce ardından yürüdüm. Neler gördüm, neler dinledim. Tesadüf bu ya Ağıtçı Kadın memleketimden çıktı yola. :) Ahmet Kutsi Tecer'in: "Orda bir köy var, uzakta, O köy bizim köyümüzdür. Gezmesek de tozmasak da O köy bizim köyümüzdür." dediği misal... Gitmesem de görmesem de Malatya'da başlaması hikayenin mutluluk verdi. :) Malatya'dan bindiğimiz trenden Konya'nın ayazına indik. Camilerini, bedestenini, cumbalı evlerini, taş sokaklarını dolandık. Yetmedi zamanın ağır işlediği Bursa'ya gittik. Sokaklarını gezdik bir bir, tarihe tanıklık ettik, Ermenilere misafir olduk. Ne olduğunu bile anlamadan kendimizi bir anda İstanbul'da şehit komutanın ağıdını yakarken bulduk. Ailesiyle beraber bizim de ciğerimiz dağlandı... Yol çağırdı, bekletmedik. Erzurum'un soğuğuna açtık gözümüzü. İklimini, insanını öğrendik. Tam dönelim memleketimize derken o da ne? Kemal Varol bir sürpriz yapıp Jar romanındaki hayali kasabası Arkanya'ya çıkardı yolumuzu. Diyarbakır'ın hayali Arkanya kasabasında Kürt kardeşlerimizin hikayesini dinledik. Bir de üstüne Jar kitabındaki kahramanlardan bir satırcık da olsa haber aldık. Gezdik, dinledik, ağladık, ağlattık... Her yolcu sonunda evine dönmeli, her hikaye başladığı yerde bitmeli diye Malatya'mıza döndük. Dünya gözüyle bir kez daha gezdik sokaklarını, tattık lezzetli yemeklerini ve yorgunluğumuzu atmak için sonunda girdik evimizden içeri. Kemal Varol Jar'da olduğu gibi merak unsurunu çok iyi kullanmış. Kitap bitene dek merak da yol arkadaşınız oluyor. Dili yine kendine hayran bıraktı. İnsanın duygu dünyası ancak bu kadar anlatılır. Hangi cümlenin altını çizeceğini şaşırıyor insan, kalem elinizden düşmüyor. Son dönem yazarları içinde dili kullanma gücüyle beni en fazla etkileyen yazar diyebilirim şuan için. Tavsiye edilesi bir kitap. ;) Keyifli okumalar...

Ucunda Ölüm VarKemal Varol · İletişim Yayınları · 20161,885 okunma

·

185 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve Ayten