Gurbeti Yaşamaya Davet!Rüzgarlı Pazar hazirana yakın bir mayıs gününde açıyor kapılarını tüm yoksullara. Aslında bu kapı hep açıktı ya amma velakin biz pek bakmadan bakar körler gibisinden geçip gidiyoruz diye tutmuş Mustafa Kutlu iğde kokusunun altına Duran ile bağdaş kurmuş, başlamış anlatmaya. Anlatmak ki nasıl anlatmak. En baştan. Rüzgarlı Pazar' ın efradından, onların göç ettikleri yurtlarından, çilekeş analarından, hastalıklı babalarından, daha on yedi, on sekizinde kocaya kaçan ablalardan, okuyan en küçük kızlardan.
Hepsinden bir hikaye, bir menakıp niyetiyle....
Burası İstanbul. Köyünde boğazını doyuracak lokmayı bulamayan gayrı dağı taşı altındır diyerek, yükünü yükleyip düşmüş gurbet yoluna. Derme çatma bir ev, konu komşu yardımıyla bulunan bir iş. Gerisi.. Gerisi Allah bes.. Kalana da göçene de... O ne güzel vekil. Hem Duran bilir en çok Allah' ın ne güzel vekil olduğunu. Melekler görünür ona. Kutlu' nun dediğine göre de pek tekin değildir bu yüzden. Melekleri görmek ne demek? Ama Duran anlattı ya. O anlatınca "Demek gerçekten görüyor!" diyor insan. Belki melekleri değil de Hızır' ı görüyordur. Ha Hızır ha melek. İkisi de yetişmiş gelmiş ya ötesine laf yok.
Rüzgarlı Pazar' ın bu hikayesi belki 60' lar, belki 70' ler İstanbul'u. Göçün en çok yaşandığı demler. Paranın altı sıfırı varken, bir milyona bir paket balon satılırken.
İyiler kötüler hep bir arada burda. Kimse yargılanmadan olağan haliyle kabul edilerek dahil olur Rüzgarlı Pazar' a.
Pislik Ateş gibi haraç kesenlerin karşısında, Duran' ın Battal abisi gibi bileği kuvvetliler vardır. Battal Gazi Duran' ın abisi kılığında tarih sahnesinden BMW motosiklet ile çıkıp gelmiştir. Gönül adamı, gariban dostu Battal yel olmuş, sel olmuş yetmiştir. Tipik bir kahramandır. Para pul istemez. "Dua kafi" der, döner gider.
Çiçekçi Cemile ağzı bozuk, güleç yüzlü tam bir Roman' dır. Kocasından yana bahtsızdır. Boy boy çocuklarıyla, hayırsız kocasıyla Pazar' ın en başını almıştır.
Şapkacı Bacı tüm pazarın ablasıdır. Sezona bir bidon limonata, defolu şapkalardan bir parti dağıtarak başlar. Hayrına bizim âma kız Nimet' e de bir tezgah açmıştır.
Çağ ocağının sahibi Pala Hasan içeri girmiş çıkmış, belli ki uslanmış bir adam. Dürümcü, "Adam otu" satan Hacı, yanında Köse..
İşte Kutlu da iyi mi ettim anlatmakla yoksa kötü mü ettim diye derin derin düşünüyor ya? İyi ettin sen sayın Kutlu. Anlattın. Gayrısı sen köşene çekil, biz vicdanımızla baş başa kalalım.
Kışın karın altında, yazın güneşin alnında "Beklemek umuttur!" diyen bu insanlar, fazlası için değil, evlatları için bekler. Boğazlarından geçecek azıcık bir lokma için... Bu yedi sekiz yaşında mendil satan, on bir on iki yaşında simit satan çocuklar evlerine götürecekleri azıcık para için gün boyu dolaşır dururlar. Kemalettin Tuğcu' nun sokak satıcısı çocuklarındanfarklı değillerdir.
Kendileri yoksuldur ama gönülleri zengindir bu insanların. Mesela Dürümcü Baba bu çocukların karnını doyurur her akşam. Duran ile Nimet' in günlük iki tane çayı müessesedendir. Doktor Cino' nun üstünü başını dizmiştir Rüzgarlı Pazar' a düştüğü ilk gün. Belki hep yoksul ama hep umut doludur buranın sakinleri. Düğün de kurulur burda. İki âma genç aşık evlenir burda. Kalpleri bir olup atar. Tam da Rüzgarlı Pazar' ın kalbinde. Bazı sevdalar vuslata erer adamı sevinçten deli eder, bazı sevdalar adamın elini böğründe bırakır tutar ateşin içine atar. Aşık da bu ya. İşte ahbabımız Fuzuli' den bu yana. Sevdikçe yanar, yandıkça sever.
Bizim hikaye de burda biter. Giden gider. Kimi ahirete göçer, kimi sırra kadem basar, kimi içine yüreğine döner. Ama işte herkes bir gün bir yere döner. Gidenlerin işi rast gelsin. Darısı nice gelecek olana, başka bir hikayenin kıyıcığına...
