J. Steinbeck'i çoğunlukla herkeste olduğu gibi Gazap Üzümleri ile tanıdım. Cennet Yolu adlı kitabını sahafta görünce çok sevinerek hemen aldım. Öncelikle bu kitabını yazarın kendisi de en iyi eseri olarak vurgulamıştır. Bunu belirtmek isterim. Benim elimdeki baskının önsözünde şöyle bir sözü var ''Şimdiye kadar yazdıklarım sadece denemeydi. Nem var nem yok hepsini Cennet Yolu' na koydum '' Cennet Yolu ya da Cennetin Doğusu adıyla farklı baskıları bulunmaktadır. Kabil ve Habil hikayesinden esinlenerek bu kitabını oluşturmuştur. Bunlar zaten kitap hakkında genel bilgiler. Gel gelelim benim çok haddime değil inceleme yapmak. Sadece bende bıraktığı izlenimi yazıyorum. Tahmin ettiğiniz gibi belki de dünyanın başlangıcından bitimine kadar hiç bir zaman bitmeyecek olan bir konunun tasviridir bu kitap. İyi nin ve kötü nün. Ama öyle böyle bir tasvir değil. Nerede olduğunu keşfedemediğin bir girdap içindesin sanki. Charles'e kötü derken bile bakmışsın onun tarafındasın. Adam'a Habil'in iç güzelliğini bulurken onun da hataları olduğunu keşfediyorsun. Kendi içinde ben neyim nerdeyim dedirten iyi ile kötünün iç içe olduğu sınırı çizemediğin bir kitap. Adam'ın çoçukları olan Cal ve Aron da tekrarlanan bir sorgulama devam etmekte. Hep Cal kötüymüş gibi algılanırken Aron'un annesinin aynısı olduğunu sezdiğimiz ve olamaz dediğimiz anlar. Kabullenememe duygusu (Aron ve Cal'in annesi kitaptaki gerçek kötülüğün simgesi asla içinde iyilik olmayan tek kişilik). Bence burda sorgulanması gereken babaların yaptığı evlat ayrımı en çok da kötü duyguları uyandıran ailenin kötü duygular oluşurken farketmeden bunun oluşmasına neden olmaları. Hikaye dışında elimden hiç bırakmam istemediğim okurken beni içine çeken yazımıyla muhteşem bir kitap.

Cennet YoluJohn Steinbeck · Altın Kitaplar Yayınevi · 19736,4bin okunma

··

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülsüm Doğrayıcı