Sanki her şey tanıdık, her şey aynı!
Sokak aynı sokak,
Aynı köşede aynı sokak şarkısı çalıyor,
Takvimler yine Eylül'ü işaret ediyor.
Aynı kahve dükkanının aynı masasındayım,
Önümde her zamankinden bir kahve,
taze, sade ve tıpkı hayat gibi şekersiz.
İşte bak elimde aynı telefon,
sana çocukça mesajlar yazdığım...
Farklı olan şeyler de yok değil;
Mesela gözlerim yine telefon ekranında,
ama yüzüm gülmüyor!
Eminim kalbim de göğsümdeki aynı yerinde duruyor,
Ama öyle eskisi gibi heyecanlı atmıyor.
Sana neden diye soruyorum kendi kendime,
ve bakıp camdan yansıyan yarı saydam görüntüme
aynı cümleleleri kuruyorum yine;
Şimdi şu anda
bu kahveyi;
manzaranın sen olduğun,
gözlerinle aydınlanan,
nefesinle ısınan,
sesinle şenlenen
alelade bir yerde
içemediğim içindir,
kendime olan tüm kızgınlığım...
Sayfa 58 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
··
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.