Yakalanış
Az sonra ata biner gibi, yukarı aşağı salınırken Orithi’nin kucağında, daha önce hiç düşünmediği şeyler geliyordu ister istemez aklına;
“Aslında öldürebilirim şimdi; gözleri de kapalı. Ellerini de sol kolumla kenetlerim, o zevkle göğüslerimi sıkarken en iyi zaman sanırım. Bir bıçağı çenesinin altından sokmama bakar, gözlerindeki o şaşkınlık kalır, o kadar; sessizce sona erer. Boğazdan girdiğim için belki kısa bir ıslık, sonrası sessizlik. Orithi önemli biri; içerde su vardır, kanı temizlerim üstümden; sonrası kolay, gidemeyeceğim yer yok. Anlayana kadar Bhalbia’ya varırım; orada kimse bana bir şey yapamaz.”
“Bıçağım nerede? Çok ta uzak değil, uzağa fırlatmamışım giysilerimi. Bıçak? Malkhi’nin bıçağı. Malkhi-Qysha. Hem onlar ne olacak? Onlar zevkini çıkarıyorlardır. Bana ne!”
“Bana ne, ne? Daha yeni buluştular Qysha ile. Hiç mi gün görmesinler, yaşatmazlar onları da. Benim planlarını satacağımı düşünürler, geri çekeceklerine, öldürmek daha kolay, kaç kişi ki?”
“Bolic’e ulaşan ve bildiğim sekiz, bilmediklerimi ekle, en fazla yirmi.” Hala kalkıp inerken “yüzü düşündüklerini açığa çıkarıyor mu?” diyerek koktu. Yüzünü saklamalıydı bir süre; kendini geriye atarak ellerini, ayaklarını dayayıp kalkıp inmeye devam etti, böyle içi daha rahattı. Çadırın tavanına bakıyordu artık.
Arada sağa sola hareketleniyor; fark etmemesini, daha fazla zevk almasını sağlamaya çalışıyordu. Biraz zamana bıraksa iyi olacaktı, duruma göre belki onlara da haber verebilirdi. Malkhi ile Qysha’yı düşündü, ilk karşılaşmadaki o bakışları geldi aklına. Aralarında durabilmeye, kendisi bile cesaret edememişti. Qysha’nın kaybolan çocuğunu umutsuzca arayan bakışları gibi Atölye’ye ilk girişi geldi aklına. Kapıda Qysha’yı gören Malkhi’nin donup kalışı, elinin körükte asılı kalması, o kaslı kolundan bir damlanın yavaş yavaş inişi vardı aklında. O anı hatırlayınca vücudu ısınmaya başlamıştı, ne kadar da sıcaktı içerisi…
Malkhi’yi düşünürken Orithi’nin elini boğazında, sıkarken hissetti. Ne zaman doğrulmuştu, ne kadar zamandır bakıyordu yüzüne, ne yapmalıydı? Bıçak hala uzak değildi. Orithi bir erkekti ama alaşağı edilemeyecek biri de değildi. Tek fark, o kadar sessiz olmayacaktı, belli. Orithi boğazını sıkarken, tahmin etmediği bir kuvvetle çekerek kendine de yaklaştırıyordu. Bu hali ile bıçak bayağı uzakta kalmıştı.
Sayfa 262 - Kent KitapKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.