Bana sorsalardı, yeşil gözlü, uzun sarı saçlı, saçları kıvır kıvır dalgalı bir kız çocuğu isterdim. Onun için her şeyi yapacağımı kısa zamanda farkedip, beni kendisine esir edeceğini bile bile hem de. Her ne kadar masum bir istek olsa da benimkisi, bunu sağlayacak bir bilimin varolabileceği-hem de çok yakında- hep ürpertici gelmiştir bana. Çünkü doğanın dengesine müdahale ettiğimiz o kadar çok şey varki. Benim bu masum isteğim gibi dünyadaki birçok insanın da masumca isteği aslında kitabın çıkış noktası: "bir erkek çocuğum olsun". Kimi tarihinden, kimi sosyal çevresinden, kimi töresinden, kimi ekonomik yönden, kimi de güç algıladığından.... Nedeni farklı da olsa hepsinin ortak isteği erkek çocuk. Peki bu isteğe karşılayacak bir şey olursa ve bunun arkasında da hiç masum olmayan durumlar olursa...deyip keseyim. Amin Maaoluf'u hep, tarihi olaylarla dolu kitaplarla tanıyoruz. Ama bu kez -her ne kadar erkek çocuk istemek ilk insanlara kadar dayanan tarihi bir gerçek olsa da- çok farklı bir tarzda, bir distopya ile karşımıza çıkıyor. Başlarda, Maalouf okuru olarak konuyu yadırgasam da-6 kitap oldu-, konunun ilgi çekiciliği ile kitaba ısınıyorsunuz. Bir de, sonlara doğru iyice ön plana çıkan kuzey/güney (zengin/fakir) dünya eleştirileri ile metin zenginleşip daha da ilgi çekici hale geliyor. Maalouf ne yazsa okurum diyenlerdenim. O nedenle kitabı ilgiyle ve severek okudum. Ama, ne yalan söyleyeyim, kitabın sonlarına doğru dozu iyice artan kuzey/güney eleştirilerini okurken, Körlük'te ve Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş'ta farklı durumlar karşısında toplum davranışlarını acımasızca eleştiren Saramago bu kitabı yazsaydı ne olurdu diye düşünmedim değil.

Beatrice'ten Sonra Birinci YüzyılAmin Maalouf · Yapı Kredi Yayınları · 20191,664 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.