İnsan nereli! Şehir şehir gezip kaldığı bir noktada belki bilinçli belki gayri ihtiyari doğduğu yere mi ait! Ya doğduğu yer! Şehir olmuş taşra olmuş farkeder mi! Farkederse farkeden ne peki.? İnsan aslının nereye ait olduğunu bazan unutur bazan bilmezlikten gelir. Bazan da bazıları vardır ki gerçekten bilmez nereli olduğunu. Nerden geldiğini nereye gideceğini. Ya meslek denen etiketlerimizin ehemmiyeti ne?Dünya hayatındaki rollerimizi oynarken neye yarar!? İyi bir mesleğin (!) kötü temsilcisi olmak mı önemli yoksa pek revaçta olmayan, popülerliği kalmamış bir mesleği hakkıyla oynamak mı? Ahlakı sağlam bozulmamış bir kalp için tabi ki ikincisidir esas olan. Ne garip ki her geçen gün saygın dediğimiz el üstünde tuttuğumuz pek çok mesleğin temsilcileri çürümüş meyveler gibi bireyleri birer birer çürütüyorlar. Adeta tüm çabalarını bunun için sarfediyorlar. Nurettin Topçu'nun 1952-58 yılları arasında yazdığı hikayelerin ortak paydası da bu. Kalpleri bozulmuş niyetleri fesad din adamlarının toplumu günden güne ziyan etmesi üzerine. Zaten dinimiz ne çektiyse söylediğini yapmayan, dini cehaletiyle yoğurup hurafelerle mayalayıp çıkan sonuca 'işte din bu' diyen sahte hocalardan çekti. bu durumu hikayelerle kalbe dokunur bir üslupla fevkalade izah etmiş Nurettin hoca. İlk hikaye dahil hangisini okuyorsam işte en güzeli bu derken yazanın güzelliği hikayeleriyle güzelin bin bir yüzünü açıklıyordu adeta. Ama illa ki iki hikaye bende bambaşka diyeceğim bir iz bıraktı. Biri *Karayazı, Kerim ile Kevser'in hikayesi. Diğeri ise *Yıldırım'ın huzurunda. Sayın Topçu Kevser'in diliyle Kerim'e olan hislerini öyle kalpten anlatmış ki hem imrendim, hem keşke bir kadın olarak bunu ben yazsaydım dedim; hem de böylesi derin bir aşk karşısında günümüz sevdalarının suni yüzünü birkez daha gördüm, irkildim.Maalesef! Anladım ki en önemli emanet kalbe armağan edilen seygiymiş. Emaneti her ne şartlarda olursa olsun insan muhafaza ederse Allah da kulunu myhafaza edermiş. .. Ve son bölümde ki geleceğin masallarında paylaştığı (mahşer/büyük mahkeme /ebedi hayat) ahirete dair faydalı ve sarsıcı bilgilerle kalbim şunu haykırdı konuşmaya ihtiyaç hissetmeden var gücüyle : Neye yarar dünya senin olsa O olmayınca. Neye yarar dünya seni tanısa O seni tanımayınca. Sen O'nu bulamamışsan seni bulmak neye yarar. Kalbim bir kez de üstadın kalbiyle haykırmak istedi: "Allah'ı bulan neyi kaybeder;O'nu kaybeden neyi kazanır" Nettir, Herşey bir şeyi anlatıyor anlayana, anlamayana. İster anlamak için çabala, ister diren anlamamak adına.Gözünü kapayan yalnız kendine gece yapar düsturunca Ez cümle kitap der ki "Her ne yöne yüzünüzü çevirirseniz çevirin O'nun veçhi" Amenna ve saddakna, elhamdülillah. إِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ 1}

TaşralıNurettin Topçu · Dergah Yayınları · 2013304 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.