Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

292 syf.
8/10 puan verdi
·
13 günde okudu
Orman kurallarının geçerli olduğu bir yer düşünün. Güçlü olanın, zayıfın üzerinde hakimiyet kurduğu, zayıfı her fırsatta ezdiği bir sistem, bir düzen. Düzene boyun eğmek zorunda bırakılan insan topluluğu ve en ufak bir sorgulama ya da başkaldırının sezinlenmesi gibi bir duruma dahi tahammülleri olmadığı gibi kendilerine göre yöntemleriyle bu tarz durumları bertaraf etmeye çalışan gücü elinde bulunduran birkaç insan... Günün birinde korkularını cesarete, endişelerini rahatlığa, umutsuzluklarını, umuda ve hepsinden önemlisi mutsuzluklarını mutluluğa, neşeye dönüştüren biri katılıyor bu topluluğun arasına. İşte konu da burda, bu noktada başlıyor. Siyah beyaz yaşamlara renk geliyor ve insanlar varlığını unuttukları bambaşka renklerin farkına varıyorlar sorgulayan, boyun eğmeyen ve karşı çıkanla tanışıp kaynaşmaya başlayınca. Tekdüze yaşamlar, farklılıklara bırakıyor kendini. Henüz başlamadan kazanan tarafın ve kazanmayan tarafın belirli ve değişmez olduğu anlaşmazlıklara rağmen, umut insanlara iyi geliyor. Kitabı okurken insanların öğrenilmiş çaresizliğini iliklerime kadar hissettim. Hani bir deneyden bahsedilir ya bu konuyla ilgili. “Kurbağaları kaba atıyorsunuz. Kapağını kapatıyorsunuz. Zıplayarak kaptan kurtulmaya çalışan kurbağa her seferinde kafasını kapağa vuruyor. Sonra kafasını vurmayacak seviyeye zıplıyor. Bir süre sonra kapak kaldırılıyor. Kurbağa kafasını vurmayacak seviyede zıplıyor. Çaresizliği öğrendiği için bir türlü kaptan dışarıya kendini zıplatacak sıçramayı yapamadığı görülüyor. Çünkü öğrendiği çaresizlik nedeniyle daha fazla zıpladığında canının acıyacağını sanıyor ve kurtuluşun imkansızlığına ikna oluyor.” Burdaki insanlar da içlerinden gelen karşı koyma duygusuna her defasında ket vurmayı başarıyor, en acı tecrübelerle öğrendiklerini uyguluyor, susuyor ve boyun eğiyorlar. Bambaşka duygular hissettiren bu kitabı tavsiye ederim. Kimi zaman insanların çaresizliğini o kadar derinden hissettim ki, zihnimde düzen denilen bilinmeze karşı direndim o insanlarla birlikte. Kimi zaman boyun eğmediklerini, sorguladıklarını gördüm ve rahatladım...
Guguk Kuşu
Guguk KuşuKen Kesey · Turkuvaz Kitap · 20071,605 okunma
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.