Bu kitabı her gördüğümde aklıma "Bu mal bi harika dostum," sözü gelir.
Aziz Dede, doğrusu yine ayarı vermiş. Birçok yapıtında olduğu gibi...
Aziz Nesin'in çok basit, yalın ama ironik ve mizahi bir bakışı vardır olaylara. Her şey o kadar basittir ki, insanın bu ne ki, ben de yazarım diyesi geliyor. Fakat o iş o kadar kolay değil a dostlar. Eğer bu kadar kolay olsaydı, Türkiye'de bir tane Aziz Dede olmazdı. İnsanlarımızın genel hatası bu. Her şeyi basit görmek.
O kadar çok eleştiri var ki kitapta... Hangisine değinsem hangisini anlatsam bilmiyorum. İnsanın durup kahkaha atası geliyor vesselam. Ama bir yandan da hayıflanıyor. Büyüdükçe kirlenirmiş ya insan... Temiz kalamıyoruz. Bunu görüyoruz kitapta..
Ne desem bilmiyorum. Çünkü ne dersem diyeyim yeter olmaz. Bir de dilim o kadar yetkin değildir mizahı tarif etmeye. Hem mizah da açıklanırmıymış? Zeka gerektirir bir kere...
Bu yüzden tam da Aziz Nesin'in kitap boyunca anlattığı türden yaşadığım ve her fırsatta anlattığım bir anımı anlatmak ve böylece nokta koymak istiyorum.
Henüz ilkokuldayım. Beş ya da altıncı sınıftayım. Tam hatırlamıyorum. Birkaç öğretmenimiz sigara içen birkaç öğrencinin yakalanması üzerine sınıfları gezip nutuklar çekiyorlardı. Sigara içmek sağlığa zararlıdır. Sigara içerseniz erken yaşta ölürsünüz. Yok sigara içerseniz ciğerleriniz çürür tarzı birçok öğütler verdiler. Teneffüs zilinin çalmasıyla birlikte hepimiz sınıftan çıktık. Kapı önüne geldim. Bir iki arkadaşla duvarın dibini oturduk, laflıyorduk. Sonra bize öğüt vermeye gelen o birkaç öğretmenimiz de çıktılar. Kapı önünde durup öğrencilere baktılar bir müddet. Sonra her biri cebinden sigara paketini çıkarıp birer sigara yaktılar. Durup olayı anlamaya çalıştım bir müddet. Bu nasıl tezattı? Madem ki sigara bu kadar kötüydü neden öğretmenlerim içiyordu? Hem de daha iki dakika öncesinde bu konuyla ilgili bize nutuk çekiyorlardı? Şaşırmıştım. Ama büyüyünce daha iyi anladım. Hayat, gerçekten de ironilerle dolu. Hayat başlı başına bir mizah. Henüz birkaç hafta önce (belki de ay oldu) vizyona girmiş Joker filmindeki o meşhur replik gibi; “Eskiden hayatımın bir trajedi olduğunu düşünürdüm. Fakat şimdi fark ediyorum ki, bu bir komediymiş.”
Sağlıcakla kalın dostlar. Bir de, mutlaka Aziz Nesin okuyun...
Son olarak; tekrar Aziz Nesin okumama vesile olduğu için 
Ebru Ince 'ye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
··
25 görüntüleme
Okuduğumuz kitaplardan ve anılarımızdan pay çıkarmak, ışte en güzel büyümüşlük sendromu bu :)) Nesin okurken de bunu bize sık sık yaşatıyor :)) kalemine sağlık ve ben teşekkür ederim keyifli inceleme için 👍
Ah o büyümüşlük sendromu yok mu.. :)) Dur bakalım belki ikinci bir kitap daha sığdırırım araya :))
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.