Zülfü Livaneli en sevdiğim yazarlardan biri. Romanlarını ve deneme türündeki Edebiyat Mutluluktur kitabını severek okudum. Bu kitap yazarın öykü türündeki tek kitabı. Ben öykü türünü pek sevmem ama yazan Livaneli olunca kitabı severek okudum ama yine de romanlarını okumayı tercih ederim. Kitapta gurbetteki Türklerin yaşadıkları olaylar anlatılmış. Bazıları siyasi kaçakken bazıları da gurbete çalışmaya gitmiş işçiler. Özellikle “Görüş” adlı öyküden çok etkilendim. Bu arada Livaneli’nin “öykü” kelimesinden hoşlanmadığını kitabın sonundaki röportajından öğrendim. Bu konuda şunları söylemiş:“Ben aslında ‘öykü’ yerine ‘hikâye’ demeyi yeğliyorum çünkü ‘öykü’, ‘öykünmek’ kokuyor, yeteri kadar sıcak ve yerli değil. Hikâye ise ‘Dinle neyden kim hikâyet etmede’ dizesinde görüldüğü gibi şiirsel ve köklü, bize ait.”

Arafat'ta Bir ÇocukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 20127,9bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.