"SİZ YAŞAYANLAR, ÇOK TUHAFSINIZ!.."O anlatırken bir sis kaplar yeryüzünü. Her zerresi ayrı bir insana dönüşür belki de.
Birinin içi titrer. O titredikçe bütün çiçekler de ağaçlar da sallanır.
Gün ışığı donar.
Bir ses yumuşar.
Bir minderin kenarı lime lime olur.
O anlatırken kelimeler büyür.
Düşler genişler.
Vakit kanatlanır.
Acı acı bir rüzgar eser bazen.
Aynı minder soluk alır.
Eprimiş halı titrer.
Evler, ağaçlar,avlular yürür.
Resimler canlanır.
Ve bir kızın gözlerinden taşlar dökülür ağladıkça..
..................
Bu, yazarın okuduğum dokuzuncu kitabı. Hasan Ali Toptaş deyince içerikten önce aklıma gelen dildir. Devrik cümlelerden virgülle bölünmüş çok uzun olanlara kadar her anlamda ustalıkla kullanılmış bir dil.
Ağdalı ve süslü ifadelerine rağmen anlatımının temiz çizgisini asla bozmadan ve bütün ince ayrıntılarıyla, rahat, anlaşılır ve biraz da büyülü tarzıyla akıp giden kendine özgü bir stili var.
İsimsiz şekilde bile karşımıza çıksa, üç beş cümle sonrasında Hasan Ali Toptaş imzasını hemen farkedebileceğimiz satırlar bunlar.
Sihirli gibi görünen kelimelerin içleri asla boş değil. Bastığınız zeminin altında süt liman bir deniz uzanıyor gibi hissediyorsunuz okurken. Oldukça sakin..
Farklı bir iç dünyası var ve bunu anlatırken tıkanmıyor, zorlanmıyor ve zorlamıyor.
Bazı yazarları anlamak için yükselmek, keskinleşmek, kanatlanmak gerekebilir. Ama O'nu okurken her şey su gibi akıp gidiyor. Kelimelerle oynayarak onları şekillendirdiği gibi insanların algılarını da şekillendiriyor.
Ve Beni Kör Kuyularda..
Aslında daha başından belli nasıl yarım kalacağımız. Kitabın adını okurken hissediyorsunuz bunu.
Son âna kadar bir sebep, bir çözüm beklerken, anlattığı onca şeye rağmen, neden sorusunu askıda bırakıyor.
Çünkü asıl anlatmak istediği o değil.
İnsanlar..
Yaraları olan,kanayan, sızlayan, acıyan insanlar.
Düştükleri çukurda her an biraz daha gömülen, herkesin seyrine daldığı fakat hiç kimsenin elini uzatmadığı insanlar.
Karanlık bir yokluğun çarkları arasında birbirlerini öğüten ama bir gün sıranın kendilerine de gelebileceğini asla düşünmeyen insanlar.
Yürekleri olmayanlara inat, yürekleri titreyenler...
"SİZ YAŞAYANLAR, ÇOK TUHAFSINIZ!"
Keyifli okumalar..:)
