Zülfü Livaneli’nin okuduğum ilk kitabı ve eminim ki devamı da gelecek. Daha okumaya başlar başlamaz sizi normal bir kahramanın beklemediğini fark ediyorsunuz ve biliyorsunuz ki beklenmeyen olaylar olacak. Ya da en azından ben böyle düşündüm. Kahramanın insanlara dokunamaması, sessiz bir köyde inzivaya çekilmesi, aşırı bir düzen hastası olması, kıyafetlerinin özelliklerine, hava şartlarına göre sınıflandırılarak dolaplara asılması, kitaplarının raf raf değil oda oda düzenlenmesi, arkadaşının ölümü karşısında aşırı soğuk ve ilgisiz davranması, olaylara bakış açısı (ve daha neler neler) kitabın psikolojik yönden sizi gereceğinin habercileri. Kahraman konuşmalarıyla sizi her şeyden şüphe duymaya teşvik ediyor. Bir süre sonra adı geçen her kahraman için “acaba katil bu mu” diye sorgulamaya başlıyorsunuz. Öte yandan ara ara olayların geçtiği yer-tarihler hakkında da bilgilendirmeler de var ve bu beni yine araştırmalara sevk etti. Kitaplarda en sevdiğim yön de hikayenin gerçek tarih içinde kurgulanmış olması. Kitabın son bölüm bitimine bayıldım. Son bölüm bir roman değil adeta gerçek bir dava dosyasıydı sanki. Bitince gerçekten kitabı evirip çevirdim ve hikaye gerçektir yazısı aradım ve … :)) Okuyun gerçekten.

Kardeşimin HikayesiZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2019104,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.