Stephen King'in bir baş yapıtı daha... Hayvan Mezarlığı kitabından sonra bu kitabı da beni çok etkiledi. Sanırım kitabından önce çok sevdiğim film uyarlanması (bir kitap uyarlanması olduğunu bilmiyordum) olan "Günah Tohumu" filmini defalarca izlediğimden kaynaklı olabilir. Kitabın kapağı çok zekice hazırlanmış. Kitabın gelişme kısmına geldikçe kapağındaki figür hemen canlanıveriyor. Kitabın konusu gerçek olacak kadar heyecanlı. Bir lise balosunda kimileri için korkunç, kimileri için adaletin tecelli ettiği bir sonla bitiyor. 400'den fazla ölü ve bunu yapan 16 yaşındaki Carrie... Carrie 16 yaşında beyin fonksiyonları hayli gelişmiş ve isterik durumda(öfke, sinir, nefret) karşısındakine zarar verebiliyor, canını acıtabilen bir kızdır. Ancak aşırı derecede içe kapanık biridir. Öyle ki okulda kendisine her türlü aşağılayıcı 'şakaları' reva görenlere de hiç ses etmiyordur. Bunun nedeni aşırı dindar olan(bence kafayı yemiş bir bunak) annesinden kaynaklanmaktadır. Annesinin cinsel birleşme, dokunma, banyo yapma gibi birçok sebeplerin günah olduğu gerekçesiyle yasaklayıp, aksi bir durumda saatlerce bir dolaba koyarak cezalandırması Carrie'yi bu yola itmiştir. Minnik, masum, narin Carrie'den bir feryat... "İsa duvardan bakar bizi izler Ama yüzü soğuktur taş gibi. Beni severmiş...annem öyle der. O halde ben neden hep yalnızım?" Neden?(cevabını bilmiyorum) Neden?(cevabını buldum) Neden?(cevabımdan emin değilim) Neden?(cevabımdan korkuyorum) Neden?(aslında bir cevabım yok, hiç olmadı...) Annesi psikopatolojik açıdan depresif, histerik, paronaya, şizoid ve aklını yitirmiş bir 'psikopat' olduğunu okurken, izlerken anlamak mümkündür. Annesi hamile kalırken kendini öldürmek istemiş ama yeltenememiştir. Carrie doğduğundan beri birçok kez öldürmek istemiştir. Çünkü kızı onun gözünde günahkâr, cadı, iblisin tohumu olarak görülmektedir. Kitap akıcı, sürükleyici ve heyecan derecesi aşırı yüksek. Okurken tamamıyla hissedebilir, acıyı ve birçok duyguyu aynı anda yaşayabilirsiniz. Bir görülme, hiç yoktan alay edilme, dışlanma ve masumiyetin kıskançlık, nefret, kibir denilen aşağılık insan varlıkları tarafından alt edildiğini hissedebilirsiniz. Peki bu insanlar bunu nasıl beceriyor? Yani masum, narin bir çiçeği nasıl karartabiliyor? Bedenleriyle mi? Parayla mı? Nefretle mi? Yoksa tehditlerle mi? Elbette hepsi etkili, hepsi harman edilerek gerçekliğe dem vuruyor. Ancak temel neden insan doğasındaki tatminkârlık. Bu cinsel birleşmeye dayanan orgazm değildir; bu hafetobisi olan birinin ilk kez birine dokunduğunda verdiği haz değildir; bu uzun yıllar sonda görme yetisini kazanan birinin hazzı değildir; ve bu %10 ihtimali olan birini hayata döndüren cerrahın hazzı da değildir. Bu tamamiyle insan doğasında olan ve bastırılmış, uyuyan hücre misali gizlenen "SADİZM"in ta kendisidir. Benim tekerlemem: İnsanları düzmeli, insanları yakmalı! Masumlara dokunanların ellerini kesmeli, boğazlamalı! Doğallığı karartanları deşmeli, acı vermeli! Kibirlileri, dedikoducuları ve kıskançları karanlığa hapsetmeli! Keyifli okumalar.

GözStephen King · Altın Kitaplar · 20216,4bin okunma

·

373 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eminkolnikov