Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Gönderi
Selam..Haruki Murakami “1Q84”..
Yazarın üç kitaplık serisinin, tek ciltte birleştirilmiş olarak yayımlanmış hali “1256” sayfa. Öncelikli tavsiyem, okuyacak olanların üç kitaplık versiyonu alması. Tek cildin, okuma konforu olarak birden fazla olumsuzluğu var, bunlardan ilki, elbette eserin fiziki ağırlığı. İki aylık süreye yaydığım kitabı, altı günlük okuma sonrası ara verip (başka kitaplarla devam edip) + üç gün, toplamda dokuz günde tamamladım.
Bölümler halinde, iki ana karakter üzerinden zikzaklar halinde anlatılan giriş kısmı (burada 1. kitap), karakterlerin özellikleri, geçmişleri, yaşam koşulları, meslekleri ve ilişkilerini zemin ediniyor. Tüm kurgu, toplamda birkaç prensiple şekillenmiş, sırası geldikçe değineceğim. “Aomame ve Tengo” isimli esas kız ve oğlumuz, birbirlerinden farklı zamanlarda, yaşadıkları dünyanın değiştiğini keşfedip bu dünyaya, yine farklı isimler veriyorlar. “1Q84’teki Q / Ouestion mark’ın Q’su /İngilizce soru işareti” zamandaki ve dünyadaki belirsizlik manasında Aomame’nin verdiği isim. Tengo’nun uygun gördüğü isim ise “Kediler Şehri”.
Genel karakter profilini oluşturan, dört beş isim ve etraflarındaki bir o kadar yan karakterle, tüm kitap totalde sekiz on kişi arasında geçiyor. “Entelektüel bir yazar adayı, profesyonel bir katil, disleksi gizemli genç kız ve avukat eskisi bir dedektif”, ana hattı çiziyor. Mezhepler, tarikatlar, dini ve felsefi göndermeler, paralel evrenler, klonlama ve ahlaki açmazlar, metaforlar metaforlar şeklinde, birbirine karşıt ve böyle sıralandığında alakasız olarak duran köşeler, eserin içinde birleştirilip bazen de tamamen ayrıştırılıyor. Sözün en başında, George Orwell’in kült anti-ütopik eseri “1984”e minik göndermeler, ilerleyen satırlarda Proust’un “Kayıp Zamanın İzinde”ye evriliyor. Her karakterin ortak özelliği “yalnızlık” ve hayatlarında onları yalnızlaştıran sürecin irdelenmesi.
Okurken ara verme ihtiyacı hissetmeme sebep olan iki şey vardı. Bir, ağırlığından bileklerimin sızlaması. İki, içerikteki “pedofili, ensest, çocuk istismarının farklı şekilleri” vs. Bu noktada, cinsellik “yetişkin bireyler arasında dahi, normallikten uzak”, kaldı ki konu çocuklar olduğunda, okumak, sindirmek ve devam etmek benim için güçleşti. Konu edilen cinsel birlikteliklerin tümü, tahrik unsurundan uzak, okuru rahatsız etmek üzerine kurulu. Tengo karakterinin (esas oğlan) annesi ile olan belirsiz geçmişi, birinci kitabın sonuna kadar birlikte olduğu kadının, bolca sıfatlarla geçiştirilip, isminin olmayışı, kadının şahsiyetinin hikaye içinde eritilip belirsiz anne figürüyle, paralel noktaya getirilmesine kadar sürüyor. İki aylık zaman dilimini kapsayan üçte birlik bölümde, bahsi geçen cemaati defalarca aynı cümleler ve özelliklerle okuyoruz. Tekrarlar o denli fazla ki, üç değil iki kitapla da bitirilse, bir eksiklik olmayacağı kanaatindeyim. Ki sonrasında, kitabın tümünde tekrarlamalar devam ediyor. Ayrı ciltler ve o ciltleri okurken araya konacak mesafeler, bu yineleme hallerinin yoruculuğunu da hafifletebilir.
İkinci kitabın hemen başlarında, birlikte olunan kadın nihayet isim kazanır fakat bu sefer de fiziki varlığı eserden silikleştirilir (akıbet belirsiz). Algılayan ve kabul eden olarak nitelenmiş iki farklı özellikle iki farklı insan profili çizilir, disleksi genç kızın yazdığı bir romandan çıkış bulan bazı gizemler “Little people” nedir, klonlama nasıl gerçekleşir, paralel evrene geçmelerini sağlayan nedir, başka bir zaman ya da paralelinde olduklarını anlamalarını sağlayan, yegane maddi dayanak neden gökyüzünde gördükleri iki aydır diye giden sorular silsilesi, okura eeee nereye gidiyoruz dedirtir.
Üçüncü kitaba geldiğimizde tekrarlar devam eder, eserin başından beri Tengo-Aomame / Tengo-Aomame diye iki kafa sesiyle devam eden ritmimize üçüncü bir ses eklenir. Avukat eskisi, dedektif Uşikava, ayrıca benim en sevdiğim karakter
Alttan gerilimi desteklemek için, sonuna dek muallakta bırakılmış karakterleri saymıyorum, okuyanlar anladı, okuyacak olanlar da anlayacak. Fantastik öğelerle her vesile desteklenen kurgu, kenardan yine bir kutsala nanik yapar. Hiçbir cinsel münasebet olmaksızın, hamile kalınır (Hz. Meryem göndermesi).
Aşk aşk diye diye pekiştirilen şey aşk mıdır? Herkesin romantizm anlayışı farklı, aşk diye etiketlenen duygu da öyle. Hayata, insana ve aşka bakışıma uyan bir “aşk formu” bulamadım göremedim. Birçok şeyin anlatıldığı ya da anlatılmaya çalışıldığı, alegorik, metaforik eser, benim gibi bir okuru, onlarca soruyla bıraktı. Yazarın zihinsel mastürbasyonu olarak kabul ettiğim “ben yazdım, sen cevaben ne istersen onu düşün (veya uydur) hali” bitti diyerek kapağını kapattığım ana dek beni çok yordu. Kurgu da olsa, mesnet aradığım doğrudur, bu yine kişilerin tasarruf ve beklentisinde. Böyle uzun bir okuma için, eder bedel değer denklemine girmeyeceğim, her kitap okunmayı hak eder. Yine olsa okur musun? Tercihini bu esersen yana kullanır, vaktini naktini vakfeder misin? derseniz, o kısmı tartışmaya açık️
Saygılarımla..
··
2.523 görüntüleme
Bu kadar güzel anlatilabilirdi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.