Kitabı ilk aldığım zaman konusuna dikkatli bakmamış olmam beni bir sürpriz ile karşıladı. Kitap gerçek bir hayatın izlerini taşıyor ve üstüne tarihi olaylar barındırıyor olması ilgi çekici. Tabi eleştirmek istediğim durumlar var. Kadınların kendini savunma hakları olmadığı, sözü dinlenen kişinin herkesin hayatı üzerinde hüküm verme hakkına sahip olduğu zamanlardan bolca bahsedilmiş. Kısacası hayattasınız, o hayat sizin ama sizden başka herkes sizin hayatınızı yönetiyor ve yaşıyor. Ve kadınlara bir suç atıldığı zaman eğer suçu atan kişi itibar sahibi ise kesinlikle kanıtsız suçludur. Konuşma, savunma hakkı yoktur ve en ağır cezalara çarptırılır. Bu kadar ağır bir muameleye tabi tutulmak oldukça üzücü. Kitabın ana karakteri Elizabeth'in annesi bizzat Kral için fazla eş potansiyelinde olduğundan Kral tarafından iftira atılarak idam ediliyor. İlk önce itibarlarını zedeliyor, sonra hayatlarını elden alıyor. Hatta üvey ablası ve üvey annesi Kral'ın yeni evliliğine karşı çıkmamaları açısından sürgün ediliyor. Ve Kral 6 evlilik yapıyor. Bir eşini de erkek çocuk doğuramadığı için idam ettiriyor. Tabi kitabın bir kısmında beni üzen olay ise Elizabeth 'in düşüncesiydi: Babamdan annemi öldürttüğü için nefret ediyorum ama başımı okşayıp benimle ilgilenince de mutlu olup seviniyorum. Bunu daha 12 yaşına gelmeden önce söylüyor. Bu tamamiyle küçük bir çocuğun sevgiye ve ilgiye karşı duyguyu muhtaçlık. Ve belki ona karşı verilen birazcık ilgi hayatında "anne"nin yokluğunda ( ki boşluğu kapatamaz ama) bir çocuğun gözünden yamamaya yetecek olması. İnanç farklılığı yüzünden ters düşen iki insan hangisi daha güçlü ise onun dinine ortak oluyor. İşte burada tam olarak çıkar basamadığı tırmanan insanın arkasında bıraktığı ilk şey: sadakat oluyor. Özellikle kendine olan.. Elizabeth olayları anlatırken herkes kendi çıkarını düşünerek ilerlediği vurguluyor, ( bana göre kendiside öyle) insanlar kendini sağlama almak için ya tuzak kuruyor ya öldürüyor. Cinayet ve kumpas tamamiyle ilerlemek isteyenler için mübah bir hareketmiş gibi görülüyor. Asıl üzücü olan ise toplum olarak medeniyetine, yaşantılarına özenilen bir yerde bütün bu geçmişin izlerinin olması. Neresi mi? İngiltere.. İşte insanlar milletlerin geçmişini araştırmadan hemen kopyalama işine geçiyor.. Kendi milletinden daha üstün olduğunu savunan insanlar, savunduğu milletin geçmişinden bi haber! Kitabın içinde kısacık yer verilmesine rağmen en takdir edilesi kişi Leydi Jane Grey'di. Kocasının kötü amellerine dur diyerek, tacın gerçek sahibini hiç çekinmeden herkesin içinde dile getirip kendini kuleye hapsettirmiş üstüne dininden vazgeçmesi halinde affedileceğini söyleyenler için kendine ve inancına sadakatinden dolayı , hayatı için başka biri gibi yaşamak ve rol yapmak yerine bu teklifi reddetmiş ve idam edilmiştir.

İsyan ve İhanetCarolyn Meyer · Epsilon Yayınları · 201462 okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.