Tanzimat Döneminin eserlerindendir. Talat ve Fitnatın acıklı aşk hikayeleri anlatılmıştır. O dönemin kadın erkek ilişkilerine değinilmiştir. Örneğin; kızlar dışarıya çıkartılmıyordu laf söz olmasın diye. Fitnat Hanımın babalığı Hacı Bey de onu eve tıkmıştır.
Birde görücü usulü evliliğe bir eleştiri vardır. Kızın rızası olmadan görmediği bir kişiye eşya gibi satılması söz konusudur. Buda o dönemin kadına bakış açısını gösterir. Eser üzücü sonla bitmiştir aşıklar kavuşamamıştır Leyla ile Mecnun, Aslı ile Kerem gibi. Kavuşulsa zaten aşk olmazdı.
