Neil Gaiman tarzına artış alıştığımı düşünerek ilerliyorum. Fantastik eserler üretirken ya da aslında tüm eserler için de geçerli olabilecek bir formülden bahsedeceğim. Dün akşam da kendi kendime biraz dalıp çıktığım bir iş oldu. Kitapta bildik, tanıdık detayların okuru içine çekme prensibi olarak adlandırabiliriz bu bahsedeceğim ilişkiyi. Gaiman bunu sıkça yapan bir yazar ve hayli işlevli de bir metot. Bildik unsurlar her kitapta farklı gelişebilir. Gaiman için bunlar genelde fantastik mitler, yaratıklar ya da efsaneler. Her birini işlediği kitapları var gerçekten. Bir başkası içinse Kız Kulesi olabilir, bir mahalle olabilir bir taso olabilir hatırlanabilir her şey bu bildik tamamlayıcı olarak kullanılabilir. Amerikan Tanrıları araştırma temelli ilerlemek zorunda kaldığı bir kitap olmuştur. Sadece kaynakça kısmındaki tanrılara ve mitolojik yaratıklara baktığımızda bunu düşünüyoruz. Şaşırdığım ve çok iyi detay dediğim birkaç noktası vardı. Bununla birlikte mitolojiye ve fantastik edebiyata ilgim olduğu için kitabı sevdim. Fakat temelde bir başkasına hayli bildik gelen unsurlar sebebiyle de kitaptan itildim. Fazlasıyla dile özgü yazılmış bir kitaptı. Çeviri notlarıyla bu noktalar giderilmeye çalışılsa da bu bana yeterli gelmedi. Keyif aldığım anlar daha çok olduğu için sonrasında anlamak yerine umursamamaya başladım. Son olarak bu maceranın neden bu kadar uzun tutulduğunu düşündüm. Cevap aslında basitti sürprizi bozmamak için o çeyreklik numaralarından birini yapmıştı yazar bize. Okuru ve karakteri oradan oraya sürükleyerek sormamız gereken soruları unutmamızı sağlayıp merak gerektirmeyen yerlerde cevap aramamıza sebep olmuştu. Hafif bir kandırılmışlık hissettiysem bundandır.

Amerikan TanrılarıNeil Gaiman · İnkılap Kitabevi · 20021,130 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ezgi Özbek Şenel