spoiler gibi ama çok da değil gibi sanki ne idiği belirsiz ve kendinden oklu olması sebebiyle adeta bir Karacaoğlan edasıyla ortalıkta gezen Dişi, onu yönetmeye çalışırken kitabın manifestosunun ortasında kalan biraz da politik söylemleriyle gündeme gelen Eroscuk. çoktan ötekileştirmeleri bir kenara atıp hayatına bakmış, dobralığı ile göz dolduran (ben onun dostuysam güzel değil doğru konuşmam gerekir diyen) Evren'in samimiyeti. Başak garibim figüran. dolayısıyla kitaptaki karakterlerin hiç biri tam olarak bir "şey" değil çok şükür ki. olaylar ona nazaran biraz "şey" ama (ney?): bölümler hâlinde yazılsa da öyle pek geriye dönüşler olmaması sebebiyle kolay akıyor. Eros'un Başak ve Evren'i birlikte idare ettiği zaten ön bildirimlerle açıktı, ama bu ilişkinin nasıl ortaya çıkacağı asıl merak konusuydu ki o bölümü okumak keyifliydi gerçekten. Deftere şöyle böyle notlar almışım: entelektüel camianın da erk zihniyetle yoğrulması ve kadınların maalesef çoğu alanda olduğu gibi sanat ve onun alt dalı olan edebiyat ortamında da ikinci planda tutulması ya da dergicilik örneğinde olduğu gibi ikinci sınıf muamele görmesi. dolayısıyla feminist eleştiriye açık, toplumsal cinsiyet üzerine de Eros ve Evren vasıtasıyla uzunca konuşulabilecek bir kitap kendisi. bir de Allah affetsin şöyle demişim: kurmaca vurgusu ile açılan kitap (Durmadan Leyla'daki roman kişilerinde gerçek kişileri arayanlar aptallık etmiş olurlar) ara sıra muhayyel okura seslenmeden de duramaz: "Öyle bir tutum sergilemeyeceğimi, kadın erkek ayırmadığımı biraz uyanık, azıcık akıllı okuyucu şimdiye çoktan anladı" s.141, "Okuyucu sıkıldı, final bekler" s. 166.

Durmadan LeylaAslı Tohumcu · İletişim Yayıncılık · 201878 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

herhangibirokur