Gabo'dan okuduğum ilk kitap. O kadar bağladı ki kendine devamında neredeyse tüm Gabo kitaplarını okudum. En sevdiğim yazarlar listesinde ilk sıraya yerleştirdim. Konuya gelecek olursam;
- Aslında hikaye akışı çok yoğun değil gibi gözüküyor, cenazenin başında bekleyen insanlar; bekliyorlar çok da bir şey yapmıyorlar. Ama alttan alta anlatılan hikayeler asıl öyküyü yüceltiyor, taçlandırıyor ve oldukça tatlandırıyor.
- En çok beğendiğim tarafı olayın farklı yaşlarda, farklı bakış açılarına sahip 3 kişi ve özellikle çocuk gözünden anlatılması oldu. Üçünün de düşüncelerini - vicdan seslerini ve belki bir nebze iç hesaplaşmalarını birinci ağızdan dinliyoruz.
- Anlatıcı karakter (aslında çok da farketmeden) değiştiğinde anlatım da değişiyor; yani aslında hepsi kendi konuşma tarzında konuşuyor.
bu yönüne bayıldım.
Özetle; özellikle Gabo'ya nereden başlayacağını düşünenler için önerdiğim ilk kitap.