Kitaplar Arasında kitabını ilk çıktığı yıllarda almıştım. Ancak bugünlerde okumak nasip oldu. Taha Akyol yazdığı gazetelerde düzenli olarak haftanın bir gününde kitap tanıtımları yapıp, kitaplar hakkında yazmış. İşte okuduğum kitapta bu yazıların derli toplu hali var. Kitap üç bölümden oluşuyor: Sosyoloji ve Kültür, Tarih Üzerine, Siyaset Hakkında. Kitapta yüz yirmi sekiz yazı olsa da bazı yazılarda birden fazla kitap anlatıldığı, ya da referans olarak verildiği için yaklaşık yüz elli kitap hakkında bilgi sahibi oluyorsun. Sadece kitaplar hakkında değil, yazarın da bahsi geçen konular hakkındaki görüş ve düşüncelerini de öğreniyorsun. Yazar kitaplara ve yazarlarına karşı tarafsız değil. Kitapta çokça geçen kavramlar var. Jakobenizm, liberalizm, ideoloji, Kemalizm, sekülerleşme, kapitalizm, fundemantalizm, irtica, totalitarizm, üniter devlet, entelektüel, radikalizm, burjuvazi, Fransız devrimi, bağnaz, yobaz gibi. Bu kavramlardan birçoklarını bilsem de ara ara sözlüğe bakma gereksinimi hissettim. Kitapta; siyasetten tarihe, edebiyattan bilime her alandan kitap tanıtımı var. Her yazının sonunda da kolay ulaşım için kitabın yayınevi ve internet adres bilgileri verilmiş. Gelelim içeriğe: Kitabı okudum ve öğrendim ki Gazali, Müslümanların deniz ticaretinden uzak durmasını, çünkü kazanç hırsını çok körüklediğini yazmış! Büyük mutasavvuf İmam-ı Rabbâni'ye göre geometri faydasız bir ilimmiş. Aynı geometriyi İmam Razi’ye göre öğrenmek farzmış. Ülkemizde bir zamanlar, marş çalıp tempo tutan, bilimi, öğrenim özgürlüğünü, yargının yansızlığını gölgeleyen toplumsal barışa zarar veren resmî ideologlar varmış. Sami Selçuk demiş ki: “Yargıç yasama karşısında bağımsızdır… Yargıç yürütme karşısında bağımsızdır… Yargıç sokak karşısında bağımsızdır… Yargıç kendi inançları ve görüşleri karşısında da bağımsızdır…” Benim de aklıma haklı bir soru geldi şimdi: Ülkemizde hangi yürütme, yargıçları bu derece bağımsız kılmış? Bir araştırma yapılmış Türkiye’de. Değerler araştırması. “İnsanlara güvenilebilir mi?” sorusuna, “evet” diyenler ancak yüzde on’muş. Yüzde doksan “hayır” demiş, güvenilmez. Peyami Safa demiş ki: “Karşıt fikri susturan, kendi fikrini kanunlaştıran Anayasa demokrat olamaz.” Mehmet Akif niye mi Mısır’a gitmiş: Cevabı kitapta. Kendi ağzından okuyalım: “Arkamda polis hafiyesi gezdiriyorlar. Ben vatanını satmış, memlekete ihanet etmiş adamlar gibi muamele görmeye tahammül edemiyorum ve işte bundan dolayı gidiyorum.” Kitaptan öğrendim ki, “Baudelaire’nin Elem Çiçekleri’ne, Fuzuli’nin Su Kasidesi’ne ve Ahmet Haşim’in melaline aşina olunmadan şiir yazılamazmış.” Erıc Hoffer demiş ki: “Nefret ettiğimiz kişilere kötülük yapmak, nefretimizin ateşini körüklemek demektir.” Ha bir de “Aşırı kişiler sükûnete eremez.”miş. Alıntı çok, ama burada yer yok. Son olarak Yassıada hukukundan bir alıntı yapacağım: Celal Bayar anlatıyor: “Bir defasında Menderes ‘Benim de avukatım geldi mi?’ diye sorar: Şiddetli bir tokat darbesi Adnan Bey’in yüzüne patladı… Odasında dövme sövme faslının devam ettiği anlaşılıyordu. Bunu yapan, altın dişli iri yarı teğmendi.” Menderes’e bunu yapanlara biliyorum Allah bir sonraki hayatında müstahaklarını verecektir. Başka türlüsü beni teselli etmez. Ve “iyi ki Rabbimizin Cehennemi var!” diyorum.

Kitaplar ArasındaTaha Akyol · Doğan Kitap · 200216 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sait Köşk