Osman Balcıgil okurken keşfettiğim bir kitap daha.
Henri Barbusse ‘den 
Ateş: Bir Takımın Güncesi
Henri Barbusse birinci dünya savaşı sırasında gönüllü olarak Fransız ordusuna katılmıştır. Savaşı bütün dehşet ve vahşetiyle iliklerine kadar yaşamış bir yazardır. 1917 yılında yaralanır ve askerden terhis edilir. Savaşa tamamen saf ve o tüm savaşa gönüllü katılan askerler gibi daha çook milli duygularla katılmış ancak savaş sırasında gördükleri ve yaşadıklarıyla aslında savaşların iç yüzlerini anlamış, önce pasifize olmuş, sonrasında da sosyalizme doğru kaymıştır. Ordudan terhis olduktan sonra da 1917 yılında ateş kitabını kaleme almıştır.
Kitabın her bir satırında Henri Barbusse ile savaşı iliklerinize kadar hissedeceksiniz.
Kitap hakkında ve eleştirmenlerin yorumlarıyla ilgili yaptığım araştırma da, kitabın 
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok (Ciltli) kitabı kadar okunası olduğu yazmaktaydı. Ben henüz O kitabı okumadım. Kütüphanemde bekliyor. O kitabı da bu kitaptan sonra aldım. Bu kitap savaşta Fransız cephesinden yazılmışken anladığım kadarıyla diğer kitap Alman cephesinden yazılmış. Ama ikisinin dili de ortak.
Ateş kitabı’nın bir diğer özelliği de Türk Edebiyatı’nın eskiden ünlü şimdi ise unutulmaya yüz tutmuş yazarı Suat Derviş tarafından yazılmış. Ben de kendisiyle bu kitao sayesinde tanıştım doğrusu ve bunun hemen ardından da Suat Derviş’le ilgili biyografik bir roman bitirdim.
Ateş kitabının bende merak uyandırıp okumamı sağlayan kişi ise çok sevdiğim yazar Sabahattin Ali’dir. 
Sabahattin Ali ölmeden önce bu kitabı okuyabilmiş ve hem kitap hem de yazarla ilgili methiyeler dökmüştür. Onun sevmesi benim için kitabı almama başlı başına bir sebepti.
Nazım Hikmet Ran ‘inde kitapla ilgili mutlaka okunması gereken kitaplar arasında olması tavsiyesindendir. Hatta kitabın arka kapağında da “ Ateş’i okumayan bir işçi, bir emekçi ve aydın kafası bir parça yarımdır... Bence bugün Henri Barbusse için yapılacak ilk iş Ateş’in Türkçeye çevrilmesi olmalıdır” demiştir. Bu acele tavırda benim merakımı biraz daha ayaklandırmaya yetmiştir.
Henri Barbusse’nin de Nazım Hikmet’inde yahut kitabı öven onlarca kişininde siyasi görüşüyle hiç ilgilenmedim. İlgilenmiyorum. Tamamen genel kültür amaçlı ve geçmiş tarihe, dönem kitaplarına biraz meraklı bir okur olarak aldım okudum. Koleksiyonuma kattım. Bence hayata geniş pencereden, farklı açılardan ve taraflardan okumayı, düşünmeyi, kafa yormayı ve biraz da dönem ve tarih kitapları seviyorsanız okuyabilirsiniz. Savaş kitapları seviyorsanız film gibi bir kitap okuyacağınızı söyleyebilirim.
·
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.