Bana sıklıkla Jose Saramago'nun Kabil kitabını hatırlattı. Zaten çoğu latin yazarın yazılarında din bir köşede durur. Eleştirip ateizm vurgusu yapanlar olduğu gibi bazı problemlere cevap bulmaya çalışan muhafazakar yapımlar da çıkar. Beşinci Dağ daha çok bu ikinci türden. Hz İlyas'ın hayatı eski ahitten bölümlerle birlikte anlatılmış. İlyas kitaptakine göre Tanrı'dan korkan ve istediklerini yerine getiren, ancak gördükleri hayal mi gerçek mi, Tanrı gerçekte nasıl biridir, iyi ve kötü olarak tanımlanabilir mi gibi bir çok şeyi düşünüyor. Hristiyan ve Yahudilerin Eyüb kıssasından çıkardıkları sonuç Tanrının iyilikle sınırlandırılmayacağıdır. Eğer O sadece iyi olmasını sağlayacak kurallara bağlı olsaydı onu denetleyen bir başkasının olması gerekecekti ve bu da Tanrı'nın hükmünü geçersiz kılardı. Bunun yerine kitapta tıpkı Kabil'deki gibi yerine göre karakteri sınırlayan onunla savaşan bir Tanrı var. Ancak bu Tanrı'yı kötülemek için yapılmamış. Coelho kitabında yine eski ahitte Yakup peygamberin çadırına giren ve aslında bizzat Rab olan kişiyle sabaha kadar dövüşmesini işaret ederek hayatımızdaki zorlukların sınav olduğunu vurguluyor.
Ortalama bir kitaptı. Yazarın Simyacı ve Veronika Ölmek İstiyor ile birlikte başarılı kitapları arasında yer alıyor. Dini hikayelerden hoşlananlar bir de bir yabancının gözünden görmek bakış açısı kazanmak istiyorlarsa okuyabilirler.
