Gönderi

Bir an şaşıran derviş, küflü ekmeğini ikiye böldü; ama yarısını İbrahim Dede'ye uzattıktan sonra önceki umursamaz tavrını takındı. Dede somundan bir lokma koparıp ağzına attı ve tekrar sordu: "Yanılmamışım. Mevla'nın verdiği her rızk gibi bu da lezzetli. Ama bunu şimdi neden tercih edip yediğini sorabilir miyim sana!" Derviş lokmasını çiğnerken, yarım ağızla, "Bana büyük kötülükler yapmış biri var," dedi. "Bıçağımla boğazladıktan sonra o kişinin ciğerini yemedikçe, kuru ekmekten başka Allah'ın hiçbir rızkını tatmamaya yeminler etlim!" Neyzen İbrahim Dede gülümseyerek, "Kin şeytanın kahkahasıdır," dedi. "Bu duygu seni yoldan çıkarmış. Tekrarbize katılıp bu duygudan arınmaya ne dersin?"
İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.