49 Numaralı Parçanın Nidası şimdiye kadar okuduğum en zor ve anlaşılmaz kitap diyebilirim.En son okuduğum Martin Eden çevirisinde çevirmenin notları oldukça faydalı olmuştu.Asıl bu kitapta ihtiyaç duydum bu tür notlara.Kitap 1966 da yayımlanmış ve postmodern kurgunun,romanın en önemli temsilcilerinden biriymiş.Yazarın en kısa romanıymış ve kendisi de hikâye olarak tanımlıyormuş.Pynchon Nabakov'un öğrencisiymiş.William Gibson,David Foster Wallaca ve Salman Rushdie gibi yazarları etkilemiş.49 Numaralı Parçanın Nidası Time'ın 1923-2005 arası En İyi İngilizce Roman listesinde yer almış.Kitabın içinde yok yok.Uyuşturucu kültüründen, Vietnam Savaşı'na John F Kennedy ve Martin Luther King Cinayetlerine dek.
"Bir yaz günü öğleden sonra Bayan Oedipa Maas, Tupperware partisinden eve döndü..." gibi çok günlük basit bir dille başlayan kitap ilerleyen sayfalarda metinlerin birbirinin içine girdiği, pek çok politik gönderinin bulunduğu metaforların cirit attığı okuyucuyu şaşkına çeviren bir kitap haline dönüşüyor.Sevdim mi? Anladım mı ? Ne tam sevdim ne tam anladım.Kafamda pek çok sahne var kitaptan ama her şey belirsiz.
"Sonra, hayret verici bir biçimde, entropi denen bir şeyden söz etmeye koyuldu.'Trystero' sözcüğü Oedipa'yı ne kadar rahatsız ediyorsa, bu sözcük de Nefastis'i o kadar rahatsız ediyordu.Ama Oedipa için fazlasıyla teknik bir konuydu.Anlayabildiği kadarıyla, bu entropi denen şeyin iki farklı türü vardı.Bir tanesi termik motorlarla ilgiliydi, diğeriyse iletişimle.Eskiden, 1930 larda, birinin denklemi diğerininkine çok benziyordu.Bu bir tesadüftü.Bu iki alan birbirleriyle tamamen alakasızdı, bir nokta hariç:Maxwell'in Cini.Cin oturup molekülllerini sıcak ve soğuk olmak üzere ikiye ayırırken, sistemde entropi kaybı olduğu söyleniyordu.Ama bu kayıp, hangi molekülün nerede olduğuna dair Cin'in edindiği bilgi sayesinde bir şekilde dengeleniyordu." syf 98
