Kitapla ilgili söyleyebileceğim ilk şey oldukça yavaş ilerliyor olması. Anlatımı sıkıcı olmamakla birlikte monoton ilerliyor. Hatta okurken bazen sıkılıp bıraktığım da oldu. Tabi bunda bazı karakterlerin ne istediğini bilmeyen, tutarsız ve doyumsuz insalar olmasının da payı var. Özellikle Erin Joyce karakterine aşırı sinir oldum. Her neyse, kitaptaki ilk hareketlenme diyebileceğim kısım 200lü sayfaların ortaları oldu ve hala geçmişle ilgili olabilecek ve sır ya da ona benzer bir şey gerçekleşmişti ki kitap biraz da bunlar üzerine kuruluydu. Son 60 sayfada birçok kişinin sırları olduğu ortaya çıktı -nihayet :)- ve sonunda her zaman ki gibi her şey tatlıya bağlandı. Kitabın kapağını kapattığımda: 'Vay be ne Sebastian Gray'miş arkadaş, ortalığı kasıp kavurdu 'dedim ki gerçekten de öyle oldu. Ee ne demişler sonu iyi biten her şey iyidir. Ve sonunu okuyunca Erin Joyce a olan kızgınlığım hafifledi ve Ronan karakterine de helal olsun diyorum onun yaptığını ben yapamazdım. Ama sanırım insanlara ikinci bir şans tanınmalı, özellikle bu kişiler sevdiklerimiz olunca.

Geçmişin İzindenColette Caddle · Feniks Yayınları · 201138 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.