Bir de adamdaki her insanın evine girip çıkmalı, her evi evim, her insanı kardeşten de ileri gönül, kafa, yürek yoldaşım yapmalı, her işlerine koşmalı, en küçük dertlerini derdim bilmeliydim. Onlar da benimkini... Böyle bir adayı şu Menekşede çok düşledim. Adam kalabalıklaştı, kimse kimsenin gözünü oymadı, parmak kadar çocukları balıkçılar o bıçak gibi ayazlarda denize çıkarıp dokunulmaz ıslak ağlardaki balıkları ayıklatmadılar, ayıklatıp haklarını vermemezlik etmediler, hele hele çocukları hiç dövmediler, onlara sövmediler, iri açılmış korku dolu gözleriyle çocuklar bir sinema, azıcık çekirdek, bir simit parası için kıyılara kuşlar gibi sıralanıp, karayel buz gibi eser, ortalığı biçerken denizden gelecek balıkçı motorlarını beklemediler.
Sayfa 24Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.