''Etrafımızda bulunan hemen her şey bizi düşünmemeye, dünyayı özenle siyah beyaz, iyi kötü, biz ve onlar diye bölen dogmatik dille ve klişelerle yetinmeye teşvik eder.Bugünlerde her yerde filiz veren, bize ortadan kaybolmadığını hatırlatan aşırılığın dilidir bu.Paradokslar ve ucu açık sorulara, çelişkilere ve kaotik düzen üstüne düşünmenin zorluklarına, Roma Senatosu'nda Sansürcü Cato'nun kadim çığlığıyla tepki gösteririz,''Carthago delenda est!'' ''Kartaca yok edilmeli!'' diye haykırırız-öteki uygarlık hoşgörülmemeli, görüşmekten kaçınılmalı ve yasa, ya dışlayarak ya da yok ederek uygulanmalıdır.Bu onlarca çağdaş liderin de haykırışıdır.İletişim kurar gibi yapan ama çeşitli kılıklar altında düpedüz kabadayılık eden bir dildir bu; sessiz itaat dışında karşılık beklemez.
Sayfa 200
Okumalar Okuması
Alberto Manguel