Tolkien bir filalogdur 9 dil bilir kitapları için 7 dil yaratmıştır. Orta dünya için olan 20 kitap aslında bunun üzerine kuruludur. Çoğu insan farkında bile değildir. Çocukluğu ve gençliği kütüphanelerde dünya mitolojileri ve antik çağını öğrenerek geçmiştir. Şuan bilinen bir çok tarihi cebinden 6 kere çıkartacak bir adamdır. Onun bu merakı ve muazzam aklı bizlere bir armağan olmuştur. Müthiş macera fantazi ve fantastik olarak görsek de . İngilitrenin mitoloji boşluğunu kapatmayı arzulamıştır neyse... Okunası mükemmel kitaplarından biri. Tolkien önce “Faerie” yi bir yer ve bir tür hikaye olarak tanımlıyor. Ona göre periler gerekli değildir, ancak diğer dünyaya olan inanç “Peri” yi ifade eder. Bu inanç, onun "Birincil Gerçekliğimiz" olarak adlandırdığı şeyin sahte bir gerçekliği değil, aynı gerçek gibi ikincil bir gerçekliktir. Burası inanmak için değil, gerçekten inanmak için bir yer ve burada çocukların bu hikayeleri sevmeye daha yatkın olmasının nedenini buluyorsunuz. Çocuklar basit gerçeği gizlemek için büyük kelimelerin ve daha derin anlamların karmaşıklığı olmadan güvenir ve inanırlar. Ancak Tolkien, bu hikayelerin yetişkinler için de olduğunu savunuyor. Bu ikincil dünya, kişiyi bu gerçeklikte ve başka bir zamana, belki de zamansız bir gerçekliğe getirir (bir saat süren büyük bir kurgudan sonra işimiz hakkında gitmemiz gerektiğinde hepimiz deneyimlemiş olabiliriz). Birçok hikaye anlatıyor, Hepimizin bir Maker'ın imajında yaratılan “alt yaratıcılar” olduğunu savunuyor. Burada felsefi ve özür dileyen çevrelerde aşina olmadığım Tanrı'nın varlığı için bir argüman yatıyor, çünkü özür ve felsefe hakkında bir ipucum yok. Yine de bunun etkilerini hayal edin. İnsanlar ve dünyalar yazar mısınız, yaratır mısınız? Ya gerçekten varlarsa? Yeterince gerçekler mi yoksa dünyalarındaki düz kişilikler mi? Dünyalarının üç boyutu var mı? Dört? İki? Bir? Yaratılışınla ilgileniyor musun? Tolkien, Chesterton ve Shakespeare dahil olmak üzere birçok öykü ve yazarın eleştirisini sunmaktadır. Drama, Fantasy'ye taban tabana zıt olduğunu söylüyor. “… Trajedi gerçek dramanın biçimidir” diye yazıyor ancak Fantasy'ye “Eucatastrophe” diye atıfta bulunuyor, bu da bir şekilde mutlu bir sonun her zaman ortaya çıktığı anlamına geliyor. Ayrıca Fantasy'yi “kaçışçı” bir uygulama olarak nitelendiren eleştirmenlere karşı çıkıyor. Savaş silahlarının yaratılmasına yol açan, yıkıma yol açan bilimsel çabalara kaçış gibi, çok daha saçma görünen kaçış yollarının var olduğunu söylüyor. Son olarak, son birkaç sayfada, Hıristiyan inancına odaklanan argümanının en önemli noktasına, son noktasına gelir. Tüm fantezi ve Peri hikayelerinin (“Elf” olarak adlandırılan Almanca) daha derin bir hikayeyi, Mesih'in gerçek bir hikayesini ve çarmıhtaki enkarnasyonunu ve ölümünü temsil ettiğini söylüyor. İnsan ırkının anlayışı, diriltilmiş bedenlerle insanlığın cennette nasıl olacağını öngördüğü için Fantasy'nin cennetteki mutluluk ve şaşkınlığını açığa çıkardığı güzel sözlerle bitiyor: “Tüm masallar gerçekleşebilir; ve yine de, sonunda, kurtarıldılar, onlara, İnsan olarak verdiğimiz formlara benzeyebilirler ve nihayetinde kurtarılanlar, bildiğimiz düşmüşler gibi ve aksine olacaklardır. ” Tolkien'in makalesi, Yüzüklerin Efendisi'nin neden tüm zamanların favorim olduğunu anlamama yardımcı oluyor. Tolkien ile manevi bir dünya görüşü paylaşıyorum ve üçlemesi beni güçlendiriyor ve bana umut veriyor. Bozlum ve zavallı Gollum olmuş olan Smeagol'da kötü seçimlere karşı uyarılar görüyorum. Küçüklüğünde büyüklük, alçakgönüllülükte bir onur vaadi ve dünyanın kaderini boynunda taşıyan küçük bir Hobbit olan Frodo'da kişisel saygınlığı reddetmek. Sonunda, yolculukları boyunca Frodo ve Sam ile görünmez kalan gerçek kahramanı görüyorum. Ben halka imha Providence görüyorum (en iyi doruk değilse, en iyi doruklarından biri!). Tüm kötülüklere karşı tüm iyiliklerin nihai zaferini görüyorum. Ne zaman umutsuzluğa düşersem, Hobbitleri ve Tolkien'in dünyasını düşünüyorum ve Tolkien'in dediği gibi “altta yatan gerçeklik” in içinde rahatlık buluyorum. Tolkien'i incelemekten ve onu daha iyi bir çaylak yazar olmayı öğrenebileceğimi öğrenmekten büyük zevk alsam da, yazarlara hikayelerin analizinden çok hikayelerden daha fazla şey öğrenmelerini söylüyor (uyarıyor). Bu aynı zamanda, “konuşmadan daha iyi yaparak öğrenirsiniz” ya da “hakkında okumak yerine deneyimlemek” şeklinde de ifade edilebilir. Tolkien'in yazdığı şekli seviyorum; ne kadar zarif bir dil kullanıyor. Kalbini, zihnini ve inancını takdir ediyorum. “Birincil” olduğunda Orta Dünya'nın “ikincil dünyasında” onunla buluşmak için sabırsızlanıyorum.

Peri Masalları ÜzerineJ. R. R. Tolkien · Altıkırkbeş Yayınları · 1999232 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.