Eğer varolmuşsam varlığımı nasıl tanımlayabilirim ve yaşamımın anlamı nedir ? İnsanlığın sanırım ilk ve en derin sorulardır bunlar ve varolduğumuz sürece de cevaplarını aramaya devam edeceğiz. Albert Camus’a göre varlığımız ve yaşam tamamen anlamsız ve saçmadır. Bir yerde ölümle sonuçlanacak bir yaşam için bu kadar çaba sarf etmek, didinip durmak da aslında anlamsızdır. Descartes’in düşünce alıştırmalarındaki gibi şu an rüya görüyor olabiliriz ya da duyularımızla algıladığımız dünya bizi yanıltıyor olabilir. Yine de yaşam hepimize tercih yapabilmemiz için zıtlıklarla beraber sunulmuştur ve pek çok durumda seçme hakkına sahibiz : mutluluk ve keder, karanlık ve aydınlık, yaşam ve ölüm gibi. Camus da tüm bu umutsuz düşüncelere rağmen yaşamın seçilmesi gerektiğini belirtiyor. Mademki yaşıyoruz o zaman yaşadığımız sürece mutlu olmaya, etrafımızdaki insanları mutlu etmeye, erdemlere, adalete ve insanları sevmeye bağlanmalıyız. Asla umutsuz olmamalıyız. Yabancı romanı da insanın bu saçma serüvenini Meursault un hayatından bize anlatıyor. Bu kısacık roman duvar gibi bir gerçekliğe sahip ve bir insanın toplumla ve toplumun değerleri ile çatışmasını gözlerimizin önüne seriyor. Bir cinayet sonrasındaki mahkeme sürecini ve sonu giyotinle bitecek bir yargılama sürecini aşama aşama yaşıyoruz. Ancak Mersault'u bu trajik sonuca götüren gerçekten de işlediği cinayet midir yoksa toplumun ahlaki değerleri ile çatışması mıdır? Toplumsal değerler bazen o kadar güçlüdür ki buna uymayan insanların kesin hükümle ölmesi gerektiğine inandırılabiliriz ve bu durumda kişinin suçlu olması da gerekmez, gereken tek şey bir an önce öldürülmesidir. Peki adalet? Onun artık bir önemi kalmamıştır. İşlenen cinayet artık sadece infaz kararının uygulanabilmesi için için bir detaya dönüşmüş gibidir. İnsanların bu nefretini ilk kez hisseden Mersault, belki de uzun yıllar sonra ilk kez ağlama arzusuna tutulmuştur. Yaşamdaki herşeyi her zaman anlamsız bulan Mersault ölüm cezası ile beraber, tüm bu anlamsızlığın ve imkansızlığın içinde ilginç bir şekilde bir umuda ve yaşama tutunuyor. Hepimizin hayatında zaman zaman yaşadığımız bu yabancılaşmayı okumak insanı bir kez daha yaşamın anlamını düşündürmeye itiyor.