1512, 7 Eylül, Piri Reis Açık denizlerle son kez kucaklaşmasının üzerinden bir yıl geçmişti. Adalar Denizi’ne açılmasıyla, düzenleyeceği seferin haberi Akdeniz’in en ücra kıyılarına ulaşan bu cevval denizcinin üzerine adeta ölü toprağı serpilmişti. Babasından daha yakın bulduğu ve yaşadığı her gün kendisine olan hayranlığı bir kat daha artan amcası Kemal Reis’in ölüm haberi, bu gözü pek adamı Gelibolu’daki birkaç kaleye hapsetmişti. Yüreğinden söküp atamadığı elem ve pişmanlık hissi Muhiddin Piri’yi bir buçuk yıla yakın bir süredir yavaş yavaş öldürmekteydi. Bu köşeye sıkışmışlığın üstesinden nasıl geleceğini tahayyül etmeye bile yeltenmiyordu. Sıkıntısından haberdar olup muhabbetiyle derdine ortak olmak isteyen dostları kendisine yaklaşınca, bir bahane uydurup küçük bir kayıkla koyun dingin sularına aklındaki binbir soruyla birlikte açılmayı adet edinmişti. Bu sonbahar gününden aylar önce, Muhiddin Piri’nin amcası Kemal Reis’in ölümüyle ilgili söylentiler tüm sahil kasabalarına bir anda yayılmıştı. O tarihlerde kendisini taht mücadelesine kaptırmış olan devlet erkânı, Kemal Reis’in amansız bir fırtınaya kapılıp batan kadırgasıyla birlikte kaybolduğunu beyan etmişti. Haçlı sempatizanı denizciler ise Kemal Reis’in St. Jean Şövalyeleri tarafından kıskıvrak yakalanıp günlerce süren işkenceler sonucunda öldürüldüğünü söylüyorlardı. Fakat ellerinde Kemal Reis’i kaçırdıklarına dair hiçbir kanıt bulunmuyordu. Muhiddin Piri, anlatılanların çoğunun tevatür olduğunun farkındaydı. Ömrünü denizin koynunda kimsesiz uykularda geçiren korsanların, olmadık hikâyeleri gerçekmiş gibi anlatmalarına ilk kez şahit olmuyordu. Ama diğer yandan yüreğini kemiren gerçeğin ne olduğunu da bir türlü çözemiyordu. Ön okumanın tamamı için: kayipdunya.com/kayip-dunya/on-...

Piri Reis ve NostradamusSercan Leylek · Postiga Yayınları · 201525 okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kayıp Dünya