Item: Ortaçağ'da Avrupa'da Alevi Hareketi - Katharlar
Author: Mir'at-ı Cünun

Mir'at-ı Cünun

@Hcrt·

16 Mayıs 2020 22:44

158 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

3 günde okudu

Kitap iyi bir kitap okuduğun zaman sana çok sey katar. Kitabı Ali Galip'in önsözü ve Cevirmenin verdiği isim kitaba resmen ihanet olmuş. Ne yapmışlar birbirinden alakasız konuları birlestirmek için ya da kitap satsın diye. Cevirmen sadece Katharlar olan kitabın ismine Alevilik eklemiş. Kitapta bu konu yokya Ali Galip o da bu konu eklemiş olay bitti. Bu kadar cehalet olamaz. Ben herkese ve her görüşe saygı duymaya çalışan biriyim ama bu cehalete saygı duyamam. Her neyse kitaba geçelim Katharlar üzerlerinde o kadar çok hikaye anlatılır ki ama bu hikayelerin çoğunluğu Katolik Mezhebinin Enginizasyon Mahkemelerinde yargilamak üzere uydurduğu rivayetlerdir. ............... Onlar hakkında Bogomillerde de olduğu gibi Katharlar da düalizm[1] inancını taşıyordu. Ve bu inaçlarından dolayı (endura [2], melioramentum [3], apareilementum [4], convenenza [5]) gibi ibadet ritüellerini andıran ama esasında bir ritüelden ziyade kendi inanış kurallarını ve ilkelerini hayatın içine katıyor ve buna bağlı olarakta, Kötülük Tanrısının dünyasal bütün nesnelerde olduğuna inanıyor hatta bedenleri bile buna dahil ediyorlardı Nefs, ışıklı dünyanın yani öte dünyanın başında bulunan İyilik Tanrısına bağlanan ruhla bir karşıtlık oluşturur ve bu dünyanın yaratıcısına yani şeytana bağlanır. Kötülük kaynağı anlamında, dünyanın içinde, yapısında bulunduğuna inanılan yıkıcı arzularla kötü duyguların tümüdür. Demek ki nefs, bedensel arzunun, garezin, kinin, nefretin, zayıflığın, korkaklığın, ihanetin, yalancılığın besinidir. Şeytan’ı simgelediğine inanılan nefs, en büyük düşmandır. Bu düşmana karşı savaş açmak. Yani nefsi terbiye etmek. Ruhun batini ve zahiri kurtuluşu için koşuldur. Kişi yaşarken Şeytan’ın evini yıkmakla yani yaşarken bedenini iptal etmekle yükümlüdür. Yıkma ya da iptal eylemini gerçekleştirmek için öte dünyanın başında bulunan iyi tanrının eylemini yapmaya çalışır. Dindarca bir yaşam sürmeye başlar. Cenneti dünyada iyi ameller işleyerek “consolomentum” (6) aldıktan sonra ölen bir ruhun dünyevî bağlarından kopacağına ve bedenin kafesinden kurtularak yükseleceğine, böylece asıl diyarı olan gerçek vatanına kavuşacağına inanmanın yanında, cehennemi, dünyadaki yaptıkları sebebiyle cezalandırılacak olan kişinin cehenneme atılmak yerine zaten bir nevi “cehennem” olan bu dünyada kalacağı inancını taşıyorlardı. Cennetten inmiş bir melek olan İsa (a.s) Katharlara göre ne Tanrının oğludur ne de insanoğludur, yalnızca bir melektir. Onun varoluşu, cennetten düşüşü ve gökyüzüne geri dönüşü rolü kadar anlamlı değildir. Her ne kadar genel kanaat İsa’nın kurtarıcı olduğu yönünde olsada kimi Katarlar’a göre de İsa kurtarıcı değil, vaizdir. Ayrıca Katolik “Araf” telekkîsi de Katarlar tarafından kabul edilmemesi ve bu yönüyle Katarlar’ın hem “aykırı” bir ses oluşu, hem de “Araf”ı reddetmeleri gibi sebeplerle bir anlamda “Protestanlık”a öncülük etmişlerdir. Bu inanış biçimi Bogomillerde de olduğu gibi bu dünyada nesnel olan her şeye hükmetmeye çalışmak şeytana bir hizmet olarak görülmüş ve dönemin Roma Krallığını ve Katolik ruhban sınıfının içinde bulunduğu siyasal ve dinsel otoriteye karşı bir başkaldırı olarak görülmüş. Bundan dolayı büyük bir nefret ve öfkeyle karşılanmıştır. Kathar topluluğu geniş anlamda üç, dar anlamda ikiye ayrılıyordu. Bunlar dinleyiciler, inananlar (müminler) ve kusursuzlar(ermişler)dir. Dipnotlar 1Düalizm (ikicilik), Manıheizm ve Gnostiklerde de olan bu inanış biçimi, radikal ve ılımlı olmak üzere ikiye ayrılır. Radikal düalistlere göre, İsa düşüşü esnasında diğer melekler gibi aşağı bir konuma düşmemiştir. Günahkâr değil, bilakis ve bizatihi bir “melektir.” İsa onlara göre sadece bir Peygamber ve ruhları uyaran bir üstattır. Ancak kurtarıcı olup olmama konusu tartışmalıdır. Ilımlı Dualistler İsa’nın enkarnasyonuna tamamen karşıdırlar. Ilımlı Düalistler, İsa’nın görünüşünün insan formunda olduğunu söylerler. Onlara göre Tanrı aynı zamanda maddenin yaratıcısıdır. İsa’nın enkarnasyonuna karşı değillerdir. Onlara göre İsa Meryem’de insanlaşmıştır. Tekrar diriliş bu sebeple gerçek olarak algılanmıştır. Ilımlı Düalistler’e göre İsa: İkili bir tabiata sahiptir. Düşüşü esnasında bir tabiatını bırakır. Melek tarafı ile iner. Yeryüzüne ait bir ebeveynden doğmuş bir insandır. Radikal Dülialistler İsa’nın sadece “corpusphantasticum” /fantastik beden olduğunu söylerler. Katoliklere göre ise İsa “angelusincarnatus” yani, enkarne olmuş melektir. Bu hem gökyüzünü hem de yeryüzünü birleştirilmesi anlamına gelir. Dolayısıyla bu görüş gökyüzüne ait bir ruh ve ölümlü bir beden oluşu yönüyle Düalizm anlayışına zıttır. 2 Endura; Yüksek ateşli hastalıklar esnasında, engizisyoncuların eline düşme ihtimali bulunduğunda uygulanabilir. Kişi birkaç gün sonra öleceğini bildiği için cehenneme gitmek yerine daha erken ölerek kurtuluşa ermeyi hedeflemiştir. 3 Melioramentum; Köken itibariyle Oksitanca’da “gelişme, ilerleme” anlamlarına gelir, inananın kendisinde Kutsal Ruhun ikamet ettiği “kâmil” tarafından kabul edilme, tanınma seromonisidir. 4 Apareilementum; Kelime anlamı olarak Oksitanca/Provençal dilinde “ibadet, hizmet” anlamına gelmektedir.Toplu ve kutsal bir günah çıkarmayı içeren ve ayda bir uygulanan bu ibadetin, Hıristiyan Kilisesi’nin en erken günah çıkarma şekli olduğu iddia edilmektedir. Af topluca verilir ve ceza olarak da duadan rükuya, hatta oruca kadar çeşitli uygulamalar istenebilir 5 Convenenza; Kişinin ölüm döşeğinde consolamentum tecrübesini geçirmesi ölümün ani olmamasına bağlıydı. (Aynı sorun son haklar ve son yağlama efikasitisine inanan günümüz Katoliklerinde de vardır.) 6 Consolomentum bir ruh vaftizi idi, Yeni Ahitte tarif edildiği üzere Yahudi uygulaması olan su ile vaftiz ilga edilmiş, ateşle vaftiz uygulanmıştı. (bugün Hıristiyanlar bunu pentagost şeklinde adlandırmaktadır) Consomentumu sadece kâmiller yönetebilirdi. Bu aynı zamanda onlara göre daha önceki kâmile bağlanan ve ucu Havarilere oradan İsa’ya kadar giden bir silsilenin parçası olmak anlamına geliyordu. Kathar teolojisinin en önemi ritüeli olan Consolomentum normal bir kişinin Kâmilliğe geçişi uygulaması idi

Ortaçağ'da Avrupa'da Alevi Hareketi - KatharlarSean Martin · Kalkedon Yayınları · 200928 okunma

··

93 görüntüleme

Sükûnet

@Suab ·

16 Mayıs 2020 23:03

Alevi mezhebinin bölümünü nereye sakladın dostum ? Ilk paragraftaki çıkışmalarını veya sert serzenişine ister-istemez hakveriyorum. "Çevir kazı yanmasın" diyelim mi ? Emeğine sağlık güzel inceleme olmuş.. 🙏☕