RABBİME ŞÜKÜRLER OLSUN. BU RAMAZAN DA HATMİ BİTİRMEK NASİP OLDU. YAKLAŞIK DÖRT YILDIR KURANI KELİME KELİME , CÜMLE CÜMLE OKUYUP AYETLERİ İDRAK ETMEYE ÇALIŞARAK OKUMAK NASİP OLDU. HER HATİM BİR YILI BULDU. 4 YIL 4 HATİM. KURAN KELİMELERİNE VE CÜMLELERİNE AŞİNALIĞIM ARTIKÇA KURANIN MUCİZESİNE DAHA ÇOK İMAN ETTİM. YILLARDIR OKUDUĞUM MEALLERİN DE ÇOK FAYDASINI GÖRDÜM AMA RABBİMİN SÖZLERİNİN ARAPÇA ORJİNAL AHENGİ, SES YAPISINI, KAFİYE SİSTEMİ VE EN ÇOK DA ANLAM DERİNLİĞİ ÇOĞU YERDE BENİ CEZBETTİ VE SECDE ETTİRDİ. BENİM ANNEMİN VE BABAMIN ANA DİLİ ARAPÇA . BEN KONUŞAMASAM DA ÇOK ŞÜKÜR ANLIYORUM. KEŞKE ONLAR HAYATTAYKEN BİZİMLE ARAPÇA KONUŞSAYDI DEDİM HEP. KURANI OKUMAK VE YAŞAMAK NASİP OLSUN. RABBİM OKUDUĞUMUZLA AMEL ETMEYİ NASİP ETSİN. ÖNEMLİ OLAN BUDUR. SON OLARAK KÜÇÜK BİR HİKAYE: Bir genç hafızlığını tamamlarken her gün sabaha kadar Kur'an'ı hatmeder. Bundan dolayı da sabah derslerine yorgun ve bitkin olarak çıkar. Durumu öğrenen hocası Kur'an'ı bu şekilde okumasını arzu etmediği için bir gün onu karşısına alır ve: "Evladım! Biliyorsun Kur'an, indiği gibi okunmalıdır. Bu gece sen Kur'an'ı, karşında ben varmışım gibi oku." tavsiyesinde bulunur. Genç gider ve Kur'an'ı hocasına okuyormuş gibi okur. Sabah huzura geldiğinde: "Efendim, bu gece Kur'an'ı ancak yarısına kadar okuyabildim." der. Bunun üzerine hocası: "Pekâla bu gece de Efendimiz'e okuyor gibi oku!" emrini verir. Talebe şaşkınlık ve heyecan içinde Nebîler Serveri'nin huzurunda olduğu düşüncesiyle o gece daha dikkatli okur. Ertesi gün de üstadına Kur'an'ın ancak dörtte birini okuyabildiğini söyler. Üstadı talebesindeki manevi yükselişi görünce: "Bugün de o emin melek Cebrail'in Efendimiz'e (sallallahu aleyhi vesellem) tebliğ ettiği anda dinliyor gibi oku!" der. Talebesi ertesi gün "Vallahi üstadım, bugün ancak bir sure okuyabildim." der. Üstadı son adımı atar: "Evladım! Şimdi de onu binlerce hicabın verasında bulunan Yüce Rabbimiz'in huzurunda okuyor gibi oku! Düşün ki O seni dinliyor ve Kur'an'ı senle mukabele ediyor!" Talebe ertesi gün gözyaşları içinde üstadına gelir ve şöyle der: "Üstadım! Fatiha'dan başladım ilk ayetleri okudum; ama ‘İyyâke na'budu' demeye bir türlü dilim varmadı. Çünkü ‘Sadece sana kulluk yaparım!' diyemedim

Kur'an'ı KerimKolektif · Seda Yayınları · 20131,259 okunma

··

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet