Bu kitabı ergenlik zamanlarımda okuyup ölmüş bitmiştim ve bir alıntısını görünce tekrar hatırlamak ve hala sevip sevmeyeceğime bakmak için bir göz atayım dedim. Aman allahım hangi mantıkla sevmişim anlam veremedim. Kitapta o kadar yanlış anlaşılma var ki, okurken ben yoruldum. Hele o Clayton'un tavırları. Tam bir ruh hastası. Bir olay oluyor hemen "gidem de hiç dinlemeden suçlayam, hakaret edem, aşağılayam ehehehe" modundaydı. 2 kere yanlış anlaşılma var ve ikisinde de kızı çok kötü duruma sokuyor, Whitney'in yerine ben öldüm resmen. Ama Whitney de az salak değil hee. Adam sana nasıl davranıyor hala " Ama Clayton öyle biri değil ühühü beni seviyor ühühühü" havalarında olması falan okurken saçlarımı yoldurttu. Bence bu yazarın erkek karakterleri yüceltip, onlara her şeyi yapma gücü vererek zorba pislik olsalar da, kadın karakterlerin ne olursa olsun affedici gösterme gibi bir özelliği var. Bu serinin diğer kitaplarında da durum böyleydi çünkü. Ve bu hiç hoş değil. Yaşanan olayları göz önüne alınca, insana "sevgi her şeyi affeder" fikrinin aşılandığını düşünüyorum. Ve gerçekten bu kadar uzun olmak zorunda mı? Bazı bölümler aşırı gereksizdi, bu kitap 400 sayfada da anlatılabilirdi, ama tabi o zaman bu kadar yanlış anlaşılma olmazdı ve biz okurlar da daha fazla cinnet geçirmezdik. Kitabın iyi yanına bakarsak, diyaloglar oldukça güzel, karakterin arasındaki gerilimi, nefreti, aşkı hissedebiliyorsunuz. Bir de en azından ikilinin duyguları birden değişmedi, yavaş yavaş değişimlerini görmemiz de güzeldi. Kısacası birkaç yıl önce sevmeme karşın şimdi sevmedim. Ama türünün güzel örneklerinden de olduğunu söyleyebilirim.

İçinde Aşk SaklıJudith McNaught · Epsilon Yayınları · 20091,166 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gurbet Aydoğan