“ Hayatta en değerli insan sensin. Kendini kimseye onaylatmana gerek yok. Yüreğinin gücünün, aklının muazzamlığının ve gönlünün enginliğinin farkına var hayatı başkalarının insafına bırakma.” “Her sabah kalktığında ne kadar güzel bir güne uyandım de, asma yüzünü. Derin bir nefes al, hava ciğerlerine dolarken yaşadığını hisset. İnsanlara tebessümle bak ve selam ver.” “Hayat sevgi ve iyi insan biriktirmektir.” “Menfaatler şekillendikçe yüzler değişiyor, yüzler değiştikçe sözler değişiyor, sözler değiştikçe özler değişiyordu.” “Hayat sadece iyilik ve güzellik biriktirmek, iyi insanlara sahip olabilmektir. Ne adar ışığını yayarsan her yer aydınlanacak ne kadar yüreğini açarsan sevgi filizleri fışkıracak dünyaya.” “Umut var oldukça kavuşmak mümkün olacaktır. Umudunu kaybetme.” “Mutluluk çoğu zaman seferi ertelenmiş tren gibi hep geç gelir ‘öf’ deme, sabret ve bekle, bulduğunda asla bırakma. Ömür dediğin göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Her aldığın nefesi keyifle, er yaşadığın anı neşeyle geçir, geçmişin acılarına, geleceğin hayallerine takılma.” “En büyük yalan, ait olmadığın bir kalpte ev sahibi gibi yaşamaktır. En adi davranış, seni deliler gibi seveni sebepsiz yere terk edip ortalıkta bırakmaktı. En büyük alçaklık, sevdiğini bir başkasıyla adatmaktı. En acınası durum, sana sonuna kadar güvenenin güvenini istismar etmekti. En büyük karaktersizlik, kişiliğini ve kimliğini gizleyerek maskeyle dolaşmaktı. En büyük ihanet, seni bir ömür sırtında taşıyanları en zayıf anında sırtından vurmaktı.” “Başkasının acılarına gülme. Gün gelir sen de düşersin, kaldıran olmaz. Başkasının eksiği ile dalga geçme. Gün gelir sen de aynısını yaşarsın, söyleyenler utanmaz. Başkasının derdine kayıtsız kalma. Gün gelir uzanacak bir dal ararsın, bir tek dostun kalmaz. Başkasının aleyhinde atıp tutma. Gün gelir sende açıkta kalırsın fakat teselli eden bulunmaz.” (Zekeriya Efiloğlu yazarımızın gerçek yaşamdan yazılan bir eserini daha bitirdim. Leyla’nın hayatını okuduğumda yüreğim bir başka oldu. Bu eserde ders çıkarılması gereken o kadar çok konu var ki saymakla bitmez. Anne baba sevgisinden yoksun büyüyen çocuklar büyük bir çıkmaza girip sevgiyi arama çabalarında büyük hatalar yapabiliyor. Yetimhane de büyüyen çocukların nasıl sevgiye hasret yaşadıklarını, orada ne zorluklara katlandıklarını, ufacık bir sevgi kırıntısına bile muhtaç olduklarını okudum. Leyla’nın anne ve babasını 13 yaşından itibaren mücadele içerisinde arayışı, özellikle anne sevgisine hasreti beni çok etkiledi. Kaderin ötesine geçilemiyor ve seçimlerimiz ile hayatımızı yaşamaya devam ediyoruz. Yazarımızın eline yüreğine sağlık diyorum.)

Annemi BeklerkenZekeriya Efiloğlu · Hayat Yayınları · 2019110 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan