Kendini yetiştirmekten maksat, kendimizi, zahitler, ruhbanlar ve din âbitleri gibi başkalarından, zamandan ve kendimizle toplumumuz arasında olan ve olması gereken tüm bağlardan soyutlayarak hayalî, zihinsel, geleneksel, grupsal ve ulusal değerler veya ruhanî ve sufi ahlâkta var olan kendine özgü idealler esası üzerine yetiştirmek demek değildir. Yahut da kendini yetiştirmeyi Marksistler gibi sadece zamanın siyasî bir hareketine katılım hazırlığımız için bir vesile olarak telakki etmemeliyiz. Aksine, bununla birlikte, bir asıl, ilke, temel, asalet ve hedefle kendini devrimci yetiştirmek, yani varlık cevherimize gelişim kazandırmaktır. Bu ise halkın yazgısına katılımı gerektirmektedir. Halkın yazgısına katılımı da bizim insaniyetimiz ve varlıksal gelişimimiz gerekli kılmaktadır. BİRİNCİ BÖLÜM Nasıl Kalmalı? Meseleyi Ortaya Koymak Cevap Aramak İKİNCİ BÖLÜM İran, Eşitlik ve Özgürlük ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Aşk-Tevhit DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Özgürlük, Kutlu Özgürlük BEŞİNCİ BÖLÜM Kendimizi Nasıl Ali Gibi Devrimci Bir İnsan Yapalım? İbadet Amel Sosyal Mücadele ALTINCI BÖLÜM Hak Kapısı Önünde Varlık Tokmağını Çalmak YEDİNCİ BÖLÜM Namazın Selamları SEKİZİNCİ BÖLÜM Hür DOKUZUNCU BÖLÜM Kadir Gecesi ONUNCU BÖLÜM Miraç ve İsrâ

Kendini Devrimci YetiştirmekAli Şeriati · Fecr Yayınevi · 2011973 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.