O GÜN BUGÜN -"Uzun müddet aç oturdu ruhum onların sofralarında!" diyemem-çünkü çocuk çağımdan anladım-hadi diyelim sezdim züğürtler sofrasını-o yazar(!) bu bilgin(!) şu hazret(!) ben onlardan olamam-dedim bir ses aldı aklımı başımdan işte benim Bilgem ne güneşler doğup battı üstümden pek ateşliyim hala ve yakmada beni kendi-düşüncem! Fakat onlar serin gölgede müşteri bekleyen fahişeler gibi serin serin otururlar-her şeyde sadece seyirci olmak isterler ve güneşin basamaklarda yandığı yerlerde oturmaktan kaçınırlar! Sokakta durup açık ağızla gelene geçene bakanlar gibi öylece bakarlar onlarda-hissiz hatta tiksintiyle-soylu düşücelere!- gün gün satın alınandır gerçeklikleri! İyi birer saattir onlar-ancak onları doğru kurmaya bakmalı yanlışsız gösterirler o zaman vakti hafif bir seste çıkarırlar arada Yirmidört saattir ufukları! Birbirimize yabancıyız biz aşksız vecdsiz çilesiz fikirsiz kişi neyimi sevecek ki benim? tuzu kuru ve tehlikesiz bir hayat için "şey"ini bile çıkarır gözden-özden bozuk çoluk çocuk-mazallah benzemeseler bari babalarına! Ben başları üstünde dolaşıyorum-gerçek ve benim istediğimi isteyemedi isteyemez onlar-aman onlar gibi olmayın siz çocuklar dünyanın açıkgözü ahiretin enayisi!

MünşeatSalih Mirzabeyoğlu · İBDA Yayınları · 200461 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Qemaliboz