"Çünkü yaşamak sevmektir."Nereden başlasam
Nasıl anlatsam bilemiyorum
Kasırga oldun, yıkıp geçtin ıssız şehrimi
O ilk günler ne güzeldi
Canım, gülüm, bebeğim
Ne değişti, ne gücendirdi
Hassas kalbini
Olmadı böyle ...
Evet olmadı gerçekten...
Tam da yıkıp geçen bir konu olduğu için bu şarkıyla giriş yapmak istedim :)
Çok hayatın içinden bir konu, o nedenle okumak istedim bu kitabı. Bir insan neden aldatır? Nedir bunun altta yatan sebepleri, insanın hiç vicdanı sızlamaz mı, neden ayrılmak varken aldatmak, kendilerini haklı çıkaracak sebepleri gerçekten var mı, ya da haklı çıkmaya lüzum var mı ... gibi sorularla başladım okumaya... Yanıt aradım sorularıma. Buldum sayılır...
Bazılarımız hayatımızda herşey yolunda zannederken aldatıldık, bazılarımız aldatmak veya belki de aldatılmak üzereyiz... Evet hayat kötü, insanlar çok acımasız, çok üzgünüm ...
Masum insanlar da yok değil, umudunuzu kaybetmeyin. Ama şu anki konumuz masumiyet değil, onları baska bir incelemeye bırakıyorum :)
Bazen hayatımızda bir şeylerin yanlış gittiğini düşünürüz, doğru insanı mı bulamadık, bulduk da sahip mi çıkamadık gibi dertlerimiz baş gösterir bir anda "mükemmel" hayatımızda. Kafamız toz duman içindedir. Huzurun yerinde yeller eser. Işte o zaman büyük bir değişikliğe ihtiyaç duyarız. Huzuru geri getirecek değişikliğe. Bardak tamamen dolmuştur ama o son damlaya ihtiyaç duyarız. Bu kitap işte o damla kesinlikle. Anlayamadığınız bir çok şeyi anlatacak, bakamadığınız bir açıdan bakmanızı sağlayacak konuya. Belki bir miktar empatiyi bile tetikleyebilir...:))
Eğer parteriniz ve ya eşiniz sizi aldattıysa ve onu bırakmak üzereyseniz lütfen durun ve iki gününüzü bu kitaba ayırın :D
Kitap aslında güzeldi, ama çok etkilendim hayatımı değiştirdi diyemem. Bende o işi başka bir kitap yapmıştı çünkü. Ama birilerinin hayatını etkileyeceğine kesin gözüyle bakıyorum.
Bildiğim, gözlemlediğim, şahit olduğum şeyleri okudum. Akıcı bir dille yazılmış ve sonunu merak ettiren bir hikayeydi. Kocasını aldatan bir kadının hikayesi... Aslında belki bir çok kadının hayalini kurduğu eşe, çocuklara, mutlu bir yuvaya sahipken boşluğa düşen "hissizleşen", kusursuz hayattan bıkan bir kadının hikayesi... Peki herşeye sahipse neden mutsuzlaşır, hıssizleşir içine kapanır ki insan ...
Sahip olduklarımız yetmediği için mi, tutku eksikliği mi, monotonlaşan hayatlar mı, artık heyecan uyandırmayan dokunuşlar mı... "hayatımı boşa harcıyorum" duygusu mu...
Bu soruları cevaplayarak Linda ile birlikte ihanete götüren yolda yürüyoruz...
Aslında duygularını, hissettiklerini o kadar güzel anlatıyor ki. Belki de bunları kocasına doğru düzgün anlatsa sorunları çözülecek diye düşünmeden edemiyor insan :) Ama asla mantıklı yolu seçmeyiz değil mi ... Mutlaka "yüreğimizin götürdüğü yere gitmeliyiz" ve duvara toslamalıyız...
Ve evet kahramanımız da yüreğinin, arzularının sürüklediği yere koşarak gidiyor. Kendini, evli ve onun gibi mutsuz bir adamın kollarına bırakıyor. Aynı duyguları paylaşan iki insan bir birini tanır değil mi... Bu mudur onları yakınlaştıran hataya sürükleyen... Ya da sevilmekten çok anlaşılmak mi bütün istediğimiz gerçekten ... Bizi anladığını düşündüğümüz insan karşısında bu yüzden mi yelkenler hızlıca suya iner ... Bilmiyorum.
Bu iki aşığın heyecanlı kaçamaklarına tanık oluyoruz sık sık. Belki biraz fazlaca detaylı şekilde...
Kadınının yaşadığı heyecan, canlanan duyguları, yeni bir aşkla yeniden doğduğunu düşünmesi... Sonra ilişkinin öğrenilmesi ve gerisi çorap söküğü ... Bildiğimiz sonlardan biraz farklı ama bu sefer. Çünkü gerçek hayatla bağdaşmayan bir koca var hikayenin içinde. Eğer ona sahipseniz lütfen değer verin. Bilin ki nesli tükenmek üzere kendisinin...:D
Ama bu hikayenin sonu beni mutsuz etti. Ilk kez bir mutlu sonla mutsuz oldum diyebilirim. Hayatta yaptıklarımızın mutlaka bir sonucu olması gerektiğini düşünmüşümdür çünkü...
Aldatan taraf bir kadın bu hikâyede. Oysa hep erkekleri günah keçisi yaparız. Aslına bakarsanız kadın erkek aldatma oranları eşit yapılan çalışmalarda. Hatta şu an siz bu satırları okurken bir kadın daha partnerini/eşini aldatarak oranı bizim lehimize çevirmiş olabilir...:))
Zaten mesele cinsiyet meselesi değil. Neden aldatır bir insan diğerini meselesi...
Yunan mitolojisinde çok sevdiğim bir hikaye var. Bu hikayeye göre " insanlar 4 kol, 4 bacak ve 2 yüzü olan bir kafa ile yaratılmıştır. Güçlerinden korkan Zeus onları ikiye ayırır ve onları hayatları boyunca diğer "yarı"larını aramaya mahkum eder ". Ve bizler o günden beri umutsuzca kendi yarımızı arar dururuz...
Bence bütün sorun başkasının "yarı"sını kendi "yarı"mız sanmamızdan kaynaklanıyor ... yapmayın bunu ... Özgür bırakın onu ve kendi "yarı"nızı siz de özgürce arayın. Başkasının "yarı"sını kendi zindanınızda tutsak etmeyin. Bazen sadece akışına bırakmak yeterlidir mutlu olabilmek için ...
Çünkü mutluluk hepimizin hakkı. Ve hayat kısa...
Aşkı, sevgiyi, tutkuyu doyasıya kendi "yarı"mızla yaşamalıyız... Özgürce sevmeliyiz ...
Çünkü yaşamak sevmektir.
Kendi "yarı"nıza bir gün kavuşmanız, kavuştuysanız da değerini bilmeniz dileklerimle...♡
Sevgiyle kalın...
Keyifli okumalar...
