Ütopyalar bazen gerçeğin ta kendisidir!
Bazen ütopyalar gerçeğin ta kendisidir. Hani derler ya şimdinin bilimkurgusu yarının gerçeğidir diye, hah işte ütopyalar için de aynı şey geçerli. Bizim halkımızın belli bir kesimi polisleri el üstünde tutar. Sanki onların yaptığı her iş doğruymuş gibi savunurlar onları. Burada şu soruyu sormamız gerekir. Polisler sadece düzeni mi sağlar? kanımca hayır. Polisin görevi mevcut iktidarı korumaktır. Bu devrim zamanlarında da böyle değil midir? Halk, "yozlaşmış seçileni" indirmek istediğinde ilk engel polislerdir. Çünkü onlar bu görev için yetiştirilmişlerdir. Kimi iyi kimin kötü, kimin yozlaşmış kimin yozlaşmamış olduğunu sorgulamazlar. Amirlerinin onlara yap dediklerini tıpkı "robotlar" gibi sorgulamadan uygularlar. Halka acımazlar. örneklerini kendi ülkemizde de görmedik mi? . Darbe zamanında sırf komutanları emretti diye hiç düşünmeden halka mermi sıkmadılar mı? ya da daha bilindik bir örnek vereyim. Fransız devriminde "kralın askerleri" halkı acımasızca katletmedi mi? Bu verdiğim örneklerin dışında sizlere binlerce örnek verebilirim. Tabi ki genelleme yapmak istemem. Belki gerçekten saf düşüncelerle polis olmayı seçen ve gerçekten iyilik yapmaya çalışan polislerimiz ve polisler vardır. Ama unutmamak gerekir ki iyi niyetli olsalar bile onlar emir kulları.
Bu kitabı bana, onun beni tanımadığı ama benim onu tanıyıp çok sevdiğim 
Oğuz Aktürk önermişti. iyi ki de önermiş.
şimdi ise bu kitabı ben size önermiş olayım. ufkunuzu açacak ender kitaplardan biri.
son olarak kitaptan bir alıntı yazmak istiyorum.
"Biliyor musun, hedefi olan her gruplaşma, hiçbir şeyden haberi olmayan maşalara gerek duyar. Bu maşalar, kahraman olarak adlandırılsa da ve bazıları için -hep yalnız az sayıdakiler için- belki gezinti yollarında anıtlar dikilse de, yine de birer maşadır onlar."
··
114 görüntüleme
Ben bu incelemeyi yorumlayacaktım bugün unuttum, şimdi siz yorum yapınca gördüm başka bir paylaşıma.
Bu kitabı 160 küsür video içerisinde sanırım ki sadece 1 videoda önermiştim, doğrusu iyi yakalamışsınız Kertesz'i. Macar Edebiyatı sevmişseniz Geza Csath'ın Afyon öyküleri var, çok ilginç bir kafa doğrusu Macarlar. Hala tam içlerine girebildiğimi söyleyemem. Ama Budapeşte'nin büyülü sokaklarını hatırladığımda neden böyle şeyler yazdıklarını az çok anlayabiliyorum.
Polisiye Bir Öykü'deki Enrique'nin günlüklerini de çok özel bir yere koyarım. Bu kitap benim için Av Mevsimi filminin kitaplaştırılmış halidir hatta. İncelemeniz ve önerilerime güvendiğiniz için de teşekkür ederim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.