•Kurtuluş• Ya birlikte savaş ya da tek başına öl. °Konu° Genç bir kız kapağı kapalı bir tabutun içinde uyanır. Kim olduğu, nerede olduğu, oraya nasıl girdiği hakkında hiçbir fikri yoktur. Kendi çabalarıyla dışarı çıkmayı başardığında tabutlarla dolu bir odada olduğunu görür. Tabutların içinde onun gibi başka gençler de vardır. Kendisi hakkında bildiği tek şey tabutuna kazınmış ismidir: M. Savage. Bir de o gün doğum günü olduğu. Bulundukları oda kemiklerle ve tozlarla kaplı bir koridora açılır. Ama görünürde kimsecikler yoktur. M. diğerlerinden daha büyük ya da daha cesur olmasa da birden kendini onlara liderlik ederken bulur. Ama insan kemikleriyle ve tabutlarla çevrili bir halde, nerede olduklarını bile bilmezken liderlik etmek hiç de kolay olmayacak ve çok geçmeden ilk kan dökülecektir. ▪Yorum▪ Evvettt geldik DGÇ serisine. Uyanış serinin ilk kitabı. Açıkçası diğer kitaplarına göre çok tatmin edici değildi. Bunu serinin ilk kitabı olmasına ve yazarın konuyu tam oturtamamasına veriyorum. Yani biraz daha acemi gibi geldi bana. Ama Kaçış ve Kurtuluş beni benden aldı. Özellikle Kurtuluş... Yarattığı dünyayı tam anlamıyla okura yansıtmış ve karakter analizlerini daha iyi yapmış. Zaten akıcılığa söz yok. O kadar kafamın yoğun olduğu hafta olmasına rağmen okutturdu kendisini. Tabii şöyle bi ayrıntı var. Betimleme sevmeyenler için biraz daha sıkıcı gelebilir ama bence betimlemeyle karakterlerin içinde bulundukları durumları daha iyi yansıtabildiğini düşünüyorum. Ayrıca etrafı rahat bi şekilde zihninizde canlandırabiliyosunuz. Son olarak bir bilim kurgu kitabını okurken ilk defa ağladım mdmsmsö. Komik gelebilir ama son kitap gerçekten ağlattı beni. Ama çoğu kişi sonu beğenmemiş. Bence tahmin edilemeyen bi sonun olması çok daha güzel. İstenen olsaydı bu kadar beni etkilemezdi bence. Zaten genel olarak serinin olayı bu tahmin edilen şeylerin olmaması. Sürpriz olaylar ve ölümlerle insanı iyice meraklandırıyo. Özetlersek gerçekten akıcı bi şekilde okunabilecek bi seri. Bilim-kurgu severlere öneririmmm. °Alıntı° Yalnızca en güçlüler hayatta kalır. Suya atla, boğulsan da önemli değil. Çünkü ölüm bile daha iyidir... Saldır, saldır; kararsızsan hep saldır. Ben rüzgârım... Ben ölümüm. Bir şeyi isteyip de o şey için savaşmak zorunda kalmazsan, cancağazım, o şey zaten sahip olmaya değmezmiş demektir. Yaşayanlar her şeyi kahramanlık gibi, büyülü gibi gösterebilirdi çünkü ölüler karşı çıkamazdı. “...Ölüm yaşamımın bir parçasıdır.” Dedi bin yıldır yaşayan adam. Herkes söz verebilirdi,işin zor kısmı verilen sözleri tutmaktı.

KurtuluşScott Sigler · GO! Kitap · 2018421 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nur