Gönderi

Bazen, nedense hep kış akşamüstlerinde ,dükkanımdaki tezgahın pencereye bitişen ucuna oturup dışarı bakar ve kendime ben mutlu bir adam mıyım?diye sorardım.iyi kötü bir dükkanım vardı,İyi kötü bir karım vardı,başımı sokacak bir evim ,evde kaynayan bir tencerem ,iki çocuğum vardı.Öyleyse mutlu olmalıyım diye mırıldanırdım.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.