Freud'un 1899 yılı eylülünde bitirdiği, kasımında yayımlattığı ancak yayımcı kitabın baskı tarihini 1900 yılı olarak verdiği için, basım tarihinde netlik olmayan kitaptır. İlk bölümde Freud, kendisine kadar yapılmış çalışmaları belirtmiştir. Bu çalışmaları zoraki olarak yapmış olsa da eserin diğer kısımlarında öne süreceği kendi çalışmalarıyla mukayese edilmesi açısından büyük önem taşımaktadır. İkinci bölümde ise, II-VI. Kısımlar yer alır. II. Kısımda, otoanaliz sırasında geliştirdiği düş yorumlama yöntemini açıklar. “Irma’ya yapılan enjeksiyon” düşünü ayrıntılı olarak analiz ederek tezlerini örneklendirir. Bu düşü yorumlarken de kullandığı yöntem, diğer düşlerde de geçerli olacaktır. Önce hatırlanan düş malzemesini etraflıca kaydeder. Sonra onu ögelerine ayırır. Düşün her bir parçasıyla ilgili serbest çağrışımları ortaya çıkarır ve onları da kaydeder. Buradan hareketle farklı düşünce sistemleri arasında bağlantı kurar ve düşün bir çok olası yorumuna oluşur. III. kısımda Freud, bir düşün doyurulmamış bir arzunun gerçekleşmesi olduğu yönündeki temel tezini geliştirir. Fakat arzunun doyumu çoğu zaman düşün içerisinde kendini açıkça göstermez çünkü çarpıtmalara uğramıştır. Yalnızca analiz çalışması arzu doyumunun keşfedilmesini sağlar. V. kısımda Freud düşün kaynaklarını inceler, içeriklerinin hala çözüm bekleyen bilmeceleri çözüp çözemeyeceğini anlamaya çalışır. VI. kısımda yoğunlaştırma, yer değiştirme, tersine çevirme, şekillendirilebilirlik, ikincil işleme mekanizmaları ve simgesel temsil yoluyla düş çalışmasının nasıl gerçekleştiğini gösterir. Üçüncü bölüm ise kendi başına ayrı bir denemedir. VII. Kısımda Freud ruhsal aygıt ve onun işleyişine dair genel bir kavrayış inşa eder. Bu tutkulu proje, düşler ve nevrozlar üzerine klinik gözlemlerden hareketle, hem normal hem de patolojik zihinsel işleyişi açıklamayı hedefler. Freud burada yine bilimsel kimliğiyle karşımızdadır, fakat bu defa “taslak”taki nörofizyolojik yaklaşımı kenara bırakarak ruhsal aygıtın uzamsal modelini sunmaya amaçlayan yeni bir Freud olarak gösterir kendisini. Freud ilk defa burada, bilinçdışı, önbilinç ve bilinci ruhsal fenomenlerin yerleştiği özel mekanlar olarak tanımlar. Bu model birinci yerleştirme ya da ruhsal aygıtın birinci topografik bölünmesi olarak adlandırmaktadır. Sansür, bilinçdışı ile önbilinç arasında etkinlik gösterir, bu bakımdan bilinçdışı, önbilinç ve bilinç arasındaki ilerleyişi kontrol eden üstbenlik kavramının öncüsüdür. Daha o zamanlar, Metapsikoloji’yi müjdeleyen bu önemli bölümde Freud, ileri sürdüğü temel varsayımların yanında, birincil ve ikincil süreçler arasındaki karşıtlık ve Histeri Üzerine Çalışmalar’da ana hatları çizilen bastırma kavramı üzerine düşüncelerini de geliştirir. Bilinçdışında alıkonulan bastırılmış arzular, gerileme nedeniyle çocukluğun bastırılmış sahneleriyle birleşirler; işte bu nedenle bu sahnelerin içerikleri, sansürün zayıfladığı düşlerde ya da nevrotik belirtilerin oluşumunda uzlaşma şeklinde yeniden ortaya çıkabilirler.

Rüyaların YorumuSigmund Freud · Say Yayınları · 20211,449 okunma

··

802 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.