Okumayı bir ruh tedavisi, şarj aleti ve bir gıda deposu olarak görüyorum. Ruhum ne zaman neye ihtiyaç duyuyor ise İslamî çizgim ile okuyacağım kitabın türünü ihtiyacıma göre seçiyorum. Bâzı zamanlar çok sıkılgan oluyorum, bu durumlarda ince kitap okumayı tercih ediyorum. Velhâsıl şayet bir davanın genci olduğumuza inanıyor isek okumaya ara vermek gibi bir lükse sahip değiliz. Hoş okumaya ara vermek lüks değil, insanı çürüten bir boşluktur. Bir kitap okuyucusu olarak, dergileri aynı sıklıkla okuyan bir insan değildim. Bu mânada kendime tedavi olarak aldığım dergileri bitirme ilacı verdim. Açıkçası dergi okumanın insana farklı bir ruh aşıladığını düşünüyorum. Kalemler sürekli değişiyor, değiştikçe hislerin de değişiyor. Üsluplar değişiyor, mânevi aktarım değişiyor. Akıncıfikir Dergisi'nin ilk sayısını kendimce tahlil etmek istiyorum. Yazılar mütevazi, hoşgörülü, aşırı yükselişe geçip kırıp dökmüyor. (özellikle İslam'da kadın başlığı) Bu ayrıntıyı veriyorum çünkü bildiğiniz üzere biz gençler yazarken de yaşarken de doz sıkıntısı yaşıyoruz. Bu görüşümü medrese yıllarımızın ilk başlarındaki hallerimizi hatırlayarak ekledim. Yazılar, konulara akademik açıdan yıllarını vermiş ve düz anlatım kullanan insanlara değil, şuurlu şeriat neslinin dirilişe geçmesine çabalayan bu bağlamda yıllarını vermiş ve biiznillah verecek genç ruhlara ait olduğu kânaatindeyim. İslam'ın bize değil, bizim İslam'a ihtiyacımız var. Ümmetin ise bize çok ihtiyacı var. Davaya, tarihe, asla, kültüre, fikre sahip çıkmak için ise genç ruhlara ihtiyaç var. "Çünkü aslı olmayanın vasfı, başkalarının aslından mülhemdir ve aslâ kendi varoluşunun habercisi değildir." Mehmet Edirneli Nureddin Topçu'nun "Var Olmak" dediği gibi... Bu davada var olmamız duası ile

Akıncı Fikir Dergisi - Sayı 1Akıncı Fikir Dergisi · 202046 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okur