Tıp biliminin ve hatta “doğal” terapi öğretilerinin beslenme öğretisini genel olarak ikincil bir sorun olarak görmesi dikkate değerdir. Bir makinenin verimi bile yakıt maddesinin kalitesi ve miktarına bağlıdır. Bir bitkinin yüksek kalitede meyve vermesi, iklimden çok toprağının türüne bağlıdır. Köylüler, her şeyin hayvanlarına verdikleri yeme bağlı olduğunu çok iyi bilirler. Hayvanların ve insanların sağlığı %99,99 oranında besinlere bağlıdır. Doğa bunu bizlere çok basit bir şekilde yansıtıyor; bütün hayvanlar, hastalandıklarında yemeyi reddeder. Dolayısıyla hayvan içgüdüsünün her hastalığa veya kazaya oruçla tepki veriyor olması, sağlığın, öncelikle beslenmeyle ve aynı zamanda ne çeşit bir besin alındığıyla yakından ilgili olduğunu kanıtlıyor. Hastalıkların besinlerden kaynaklanabileceği düşüncesinin -doktorlarda bile- hiç akla gelmemesi aslında trajik bir durumdur. Bunun nedeni de hastalık kavramına adeta bir sır gibi yaklaşılmasındandır. İnsanlar, yaşamları boyunca vücudun duyduğu ihtiyacın on kat fazlasını yeme alışkanlığına sahiplerdir. Fakat bunun getirdiği iç kirliliğinden hiç haberleri yoktur. (Doktorlar ise, bunu bilmek istemiyorlar,) Fazla yemek yemenin dışında çoğu zaman neredeyse sadece zararlı besin tüketiyorlar. “Sağlıklı ve normal” beslendiğini düşünen biri bile 3 veya 4 gün oruç tuttuğunda, nefesi, vücudu ve tüm ifrazatı kötü bir koku yayar. Bu da organizmasının bozulmuş, dışarı atılmamış maddelerle dolu olduğunu gösterir, ki bu maddelerin tek sebebi sadece alınan besinlerdir. İşte bu birikmiş ve birikmeye de devam eden atıklar, onun gizli, bilinmeyen
“hastalığıdır”. Ve doğa günün birinde bu attığı bir tür “şok” şeklinde dışarı atmak istediğinde, -ki buna da bilindiği üzere “hastalık” denir- kişi kirliliğin nedeni olan hastalık kaynağı atığın daha fazla çoğalmaması için oruç tutacağı yerde, ilaç ve çeşidi tedavilerle kendini iyileştirmeye çalışır.
Sayfa 141
··
45 görüntüleme
sağlam açıklama... şifa orucu neden tutulması için sağlam bi açıklama...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.