Meşrutiyette (başka birçok partiler gibi) Hürriyet ve İtilâf Fırkası, İttihat ve Terakkiden çıkmıştı. Birinci Cumhuriyetin (Millet Partisi gibi) Demokrat Partisi de CHP’den çıktı. Ve birbirinden çıkmış olmayan partiler sistematikman yaşatılmadı.
DP, İtilâfçılar derecesinde ihanete sürüklendi. Ama CHP de, cumhuriyet devrimlerini baltalamakla bu ihanete zemin hazırlamaktan geri kalmamıştı. İndî (Herkesçe kabul
edilebilecek bir temele bağlanamayıp yalnız bir kişinin kendi kanısına dayanan) sayılmamak için, başkalarının sözlerini şöylece gözden geçirelim: 30 Nisan 1959 günlü Vatan gazetesi yazdı:
“Bunda CHP’nin de, DP’nin de ortaklaşa suçu var. Daha doğrusu iki partinin bir kısım ileri gelenleri, kültür alanındaki yürüyüşü durdurmakta işbirliği ettiler.”
6 Nisan 1959 günlü Dünya gazetesi yazdı:
“İyi hatırlıyorum. DP muhalefet liderleri ellerini kollarını sallayarak valisinden jandarmasına kadar bütün idare cihazından âzami saygı görerek, istasyonlarda karşılanıp uğurlanarak memleketi köy köy, kasaba kasaba dolaşıyorlardı. Neler söylemiyorlardı.
Memleket bir zalimin eline düşmüştü. Hürriyet yoktu, hayat pahalılığı dayanılmaz hale gelmişti.” “İnönü’nün bu çeşit faaliyetlere mukabelesi [verdiği karşılık], yeni bir yurt
seyahati yapmak, uğradığı illerin valilerine: Muhalefete saygı göstereceksiniz, çalışmalarını kolaylaştıracaksınız” demek oluyordu. Bu da gösteriyor ki, asil tolerans ve iyi niyet kifayet etmez. O, Devlet gücüyle desteklenip, işin içyüzünü bilmeyen halka kahraman gibi lanse edilen sözde muhalefet kimdi?
İnönü Toprak Kanununu birinci defa Meclise getirir getirmez, Atatürk’ün hastalığından fırsat bularak, başbakanlığa sıçrayan Celal Bayar hizbi... Atatürk’ün ölümünden sonra da, Ordumuzun uyanıklığıyla tekrar iktidara çıkan İnönü, Toprak Kanununu ikinci defa Meclise getirir getirmez Amerikan desteğinden fırsat bularak, milli kahraman edası ile ağır gövdelerini okkalatan aynı Celal Bayar hizbi...
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.