Arif Tekin bu kitabında İslam peygamberinin ölümünün şüpheli olduğunu ve bu ölümde Ömer, Osman, Ebubekir, Ayşe gibi yakın çevresinin parmağı olduğunu birçok farklı kaynağa dayandırarak aktarıyor. Muhammed'e ölmeden önce eşleri Ayşe ve Hafsa tarafından zehirli ilaç vermek suretiyle ölümüne neden oldukları, Ömer'in Ebubekir'i halife yaparak ortamı kendisi için hazırladığı, yine Ömer'in Ali ve Fatma'yı öldürtmek istediği, Osman'ın Muaviye'yi ve oğlunu her fırsatta koruduğu, Osman'ın hazine mallarını istediği kişilere peşkeş çektiği, Ali'nin birçok olayda sessiz kalmasının şüpheli olduğu, Ebubekir'in birçok haksız katliam yaptığı, sahabelerin ve birçok Müslümanın (Ömer de dahil) güç, itibar, siyasi alanda rol alma, ganimet gibi nedenlerden dolayı Müslüman olduğu ve birçoğunun Müslümanlığının sahte olduğu gibi daha nice iddialara yer veriyor yazar. Arif Tekin İslam tarihinin sansürlerle, çarpıtmalarla, yalanlarla, sahtekarlıklarla dolu olduğunu ve detaylı taramadan geçmiş İslam tarihinin yeniden yazılması gerektiğini söylüyor. Muhammed'in Ayşe'yle iddia edildiği gibi ileri yaşlarda değil 9 yaşında evlendiğini; Zeynep, Rukiye ve Ümmü Gülsüm'ün Muhammed'in öz değil üvey çocukları olduğunu; Osman'ın Kuran nüshalarını yakıp kendi yazdıklarını öne sürmesini; Muhammed'in cenazesinin üç gün defnedilmediği ve Ömer'le Ebubekir'in bu sırada halifelik derdine düştüğünü örnek olarak veriyor. Yazar kitabındaki konulara kaynak verirken çokça tekrara da düşüyor ve aynı şeyleri birkaç farklı başlık altında sürekli tekrar ediyor. Buna rağmen görüşlerine yer verdiği isimler (Ahmet bin Hanbel, Taberi, İbni Kesir, Beyhaki, İbni Hişam, Suyuti, Buhari, Müslim vb.) de sıradan olmayınca insan "acaba?" diye düşünmeden edemiyor. Ben, geçmişi incelemenin mümkün olmadığı için gerçeğin hiçbir zaman bilinemeyeceğini, kulaktan kulağa aktarım geleneğinin olduğu coğrafyada birçok gerçek dışı söz ve uygulamanın İslam, Kur'an, hadis, ayet, sünnet adı altında tabulaştırıldığını ve nesillerin bu asılsız mitoloji-efsane-masal karışımı Vahhabivari bilgilerle uyutulduğu kanısındayım. Şekilcilikten uzaklaşıp "öz"e yönelmemiz gerektiğine inanıyorum. Oysa insanlar can alıcı noktayı yakalamak yerine hala gereksiz ayrıntılarla boğuşuyor, dışarıya karşı izlenim vermenin peşinde koşuyor, söylemleriyle eylemleri çelişkili şekilde yaşamını sürdürüyor, sahte ve yalan yaşamlar sürüyor. Bu kadar istismarın yaşandığı ortamda yazar, Seneca'nın şu sözüne yer veriyor: "Din sıradan insanlar için gerçek, aydınlar için yalan, iktidarlar için de kullanışlıdır."

Bilinmeyen Yönleriyle Hz.Muhammed'in ÖlümüArif Tekin · Berfin Yayınları · 2012173 okunma

·

162 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nobody