Memleket
Kar sıklaştı. Öndeki arabalar bir sis ardında kayboldu.
"Ellerin donmuş olmalı" dedi adam. "Açıklıklayız şimdi soğuğu daha çok hissederiz. İleride bir köy var. Oraya ulaştık mı, dinleniriz biraz."
Birden kar sisinin içinde atlılar belirdi. Cemil Bey dizginleri çekip atları durdurdu. Atlılar tez gelip kuşattı çevrelerini.
"Kesildi yolumuz!" dedi Mükerrem.
Sacide Hala'ya sokuldu. Ellerini tuttu. Elleri ürkütücü bir soğukluktaydı.
Sabırsız atlıların göğüslerine sığmaz nefeslerini işitiyor... Sonra Cemil Bey'in öfkeli, karşı çıkan sesini...
"Bre yolumuzdan çekilin! Memleketi bıraktık size, çekilin."
"Altın... Altın isteriz diyor birisi..."
"Memleket bıraktık size. Elmas ve altın nedir ki onun yanında? Çekilin, savulun dedim size!"
Mükerrem muşambayı aralayıp baktı. Bir süngü parladı, hızla indi. Cemil Bey yığılıp düştü. Mükerrem'in çığlığı göğsüne sığmadı. Can verecek gibi art arda titreyerek haykırdı.
Sayfa 207 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
··
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.